Grímur, hanskar og annar hlífðarbúnaður er af skornum skammti fyrir heilbrigðisstarfsfólk um allan heim. Á meðan situr Becca Brown heima hjá sér umkringd hlífðarbúnaði að andvirði 450 þúsunda króna.

Becca er 35 ára og segir í viðtali við The Sun að hún ætlar ekki að gefa neitt til spítala eða hjúkrunarheimila. Að hennar mati hefðu þau átt að vera „meira undirbúin fyrir heimsfaraldur.“

Orð hennar hafa vakið reiði margra þar sem fyrir aðeins tveimur dögum greindi heilbrigðisráðherra Bretlands, Matt Hancock, frá því að 82 heilbrigðisstarfsmenn og 15 starfsmenn í félagsþjónustu hafa látið lífið vegna kórónuveirunnar. Þessar sláandi tölur trufla ekki Beccu og hefur hún misst vini vegna skoðana sinna.

Líður eins og hún sé við stjórn

„Ég keypti auka hlífðarbúnað þó ég vissi að bresk heilbrigðisyfirvöld skorti slíkan búnað,“ segir Becca.

„Ég vissi að ég þyrfti allt þetta til að verja mig og fór meira að segja í 130 þúsund króna skuld vegna þess […] Þetta er mikill peningur en þetta er þess virði því mér líður eins og ég sé við stjórnvölinn,“ segir hún.

„Vinir mínir segja að ég ætti að gefa þetta til heilbrigðisstarfsfólks, en ég ætla ekki að gera það. Mér finnst eins og þau hefðu átt að vera meira undirbúin.“

Í nafni listarinnar

Becca hefur eytt 36 þúsund krónum í venjulegar andlitsgrímur og 55 þúsund krónum í hernaðargrímur. Hún hefur málað nokkrar grímur og segir þær vera hinn „fullkomna striga.“

Becca keypti ekki aðeins grímur, hanska og hlífðarbúnað heldur einnig yfir 100 flöskur af sótthreinsi og skyndihjálparkassa.

„En hlífðarbúnaðurinn er ekki aðeins upp á öryggið, heldur nota ég hann í listina mína. Ég ætla að setja upp sýningu byggða á kórónuveirunni og nota hlutina sem heilbrigðisstarfsfólk notar á hverjum degi á strigann minn. Ég get ómögulega notað notaðan hlífðarbúnað því ég gæti smitast. Ég er að fjárfesta í listrænni framtíð minni og það truflar mig ekkert að nota grímur og hlífðarbúnað í nafni listarinnar,“ segir Becca.

„Ég veit að fólk mun gagnrýna mig […] en ég þarf á öllum þessum hlífðarbúnaði að halda. Ég neita að biðjast afsökunar, því sem listamaður þarf ég að standa með mínum listaverkum og mínum réttindum að kaupa það sem ég vil. Fólk segir að ég sé sjálfselsk að hjálpa ekki hjúkrunarfræðingum, læknum og heilbrigðisstarfsfólki en ég er ósammála.“