Ævisaga séra Friðriks, sem var einhver dáðasti Íslendingur 20. aldarinnar, varpaði ljósi á skuggahliðar í lífi hans og einkum samband hans við unga drengi og hrifningu hans á þeim. Guðmundur Magnússon skrifaði bókina sem kom út í haust.
Í auglýsingunni sem birt er í Morgunblaðinu stendur meðal annars:
„Í lok október sl. bauð KFUM og KFUK þeim sem hafa orðið fyrir kynferðislegri áreitni eða ofbeldi af hálfu sr. Friðriks (eða hafa beinar heimildir um slíkt, t.d. frá nánum ættingja) að koma fram með þá reynslu sína. Opnaður var formlegur farvegur með milligöngu tveggja reyndra fagmanna á þessu sviði.
Í gegnum þennan farveg hafa nú komið fram vitnisburðir, hafnir yfir skynsamlegan vafa, um að sr. Friðrik Friðriksson, stofnandi KFUM og KFUK, hafi í skjóli virðingarstöðu sinnar farið yfir mörk í samskiptum við drengi og áreitt þá kynferðislega. KFUM og KFUK biður hér með þolendur einlæglega afsökunar.“
Þá kemur fram að stjórn KFUM og KFUK harmi að félagið hafi ekki verið vakandi fyrir þessari hegðun stofnandans á sínum tíma.
„Stjórn KFUM og KFUK þakkar þeim fjölmörgu sem hafa látið sig málið varða og hafa með margvíslegum hætti lagt lið í þessu uppgjöri við fortíðina. Við í KFUM og KFUK umberum ekki kynferðislegt áreiti eða ofbeldi af nokkru tagi. Öryggi og velferð barna er í fyrirrúmi í öllu starfi okkar. Við gerum afar strangar kröfur til þeirra sem starfa með börnum og ungmennum á vettvangi samtakanna. Þau þurfa m.a. að standast ítarlega bakgrunnsathugun og fá einnig þjálfun og uppfræðslu um siðareglur, barnavernd og mörk í samskiptum.“
