Brúnn, eða mórauður hrafn hefur sést í Skorradalshreppi undanfarið. Er þetta afar sjaldgæft og hætta á að fuglinn verði fyrir einelti frá öðrum hröfnum.
„Hann er mjög styggur. Hann flýgur alltaf burt um leið og maður kemur nálægt,“ segir Ágúst Elí Ágústsson, sem býr vestan við Skorradalsvatn. En hrafninn hefur haldið sig þar nálægt undanfarna daga.
Ágúst er ljósmyndari og á öfluga vél en það hefur samt verið erfitt að komast nálægt honum til að ná myndum. „Ég er búinn að vera vakandi fyrir honum í allan dag en hann vill ekki sýna sig,“ segir hann.
Til eru albínóahrafnar, hvítir að lit sem skortir litarefni, en brúnir hrafnar eru það sem kallast „leucistic“. Það er að litarefnin eru til staðar í líkama fuglsins en dreifast ekki út í fjaðrirnar.
Ágúst segir að hrafnar sem eru öðruvísi, eins og þessi, geti lent í miklu einelti frá öðrum hröfnum. „Þeir tæta þá í sig,“ segir Ágúst.
Árið 1986 fannst brúnn hrafn í Gljúfurá í Borgarfirði. Það var Leifur Óskarsson, bóndi í Sólheimatungum í Stafholtstungum sem fann fuglinn fastan í laxagildru.
Sagði Leifur við Morgunblaðið á sínum tíma að fuglar sem þessir væru oft drepnir af hinum. Þessi náðist hins vegar lifandi og var sendur í Sædýrasafnið í Hafnarfirði til sýnis.
Annar bóndi í Borgarfirði skaut brúnan hrafn árið 1966. Var hann fluttur á Náttúrugripasafnið til uppstoppunar.
Rætt var við Erling Ólafsson dýrafræðing sem sagði að brúnir, eða mórauðir, hrafnar væru nær óþekktir utan Borgarfjarðar. Þar hefði verið eitt par sem ungaði þeim reglulega út.
Blaðamaðurinn Eiríkur Jónsson greindi hins vegar frá því í febrúarmánuði í fyrra að brúnn hrafn hefði sést á bílaplaninu hjá veitingastaðnum KFC í Mosfellsbæ. Hann hafi náð sér í eitthvað gott í gogginn þar.
Einnig að brúnn hrafn hefði sést í sveitarfélaginu Árborg, um mánuði fyrr. Það er bæði á Selfossi og Eyrarbakka.
