Talsmenn stjórnmálaflokka segja áherslur Íslensku þjóðfylkingarinnar óásættanlegar – Þjóðernispopúlískur hægriflokkur
Formenn og forsvarsmenn flokkanna sem eiga sæti á Alþingi, auk Viðreisnar, hafna alfarið samstarfi við Íslensku þjóðfylkinguna, nái flokkurinn kjörnum fulltrúum á þing í komandi kosningum. Segja þeir áherslur flokksins óásættanlegar og ekki komi til greina að vinna með stjórnmálaflokki sem fari fram með áherslur þar sem lögð er áhersla á andúð á útlendingum og íslam.
Íslenska þjóðfylkingin hefur hægt og rólega verið að bæta við sig fylgi síðustu vikurnar, sé mark tekið á skoðanakönnunum. Í þjóðarpúlsi Gallup, sem birtist síðastliðinn föstudag, mældist flokkurinn með þriggja prósenta fylgi, sem er einu prósentustigi meira en flokkurinn mældist með í þjóðarpúlsi sem birtur var 16. september síðastliðinn. Þá mældist flokkurinn með 2,3 prósenta fylgi í síðustu könnun MMR sem birt var 26. september síðastliðinn.
Íslenska þjóðfylkingin var stofnuð fyrr á þessu ári. Hægri grænir, sem buðu fram í síðustu alþingiskosningum, sameinuðust flokknum og er Helgi Helgason, fyrrverandi formaður Hægri grænna, núverandi formaður Íslensku þjóðfylkingarinnar. Flokkurinn hyggst bjóða fram í öllum kjördæmum og hefur þegar birt fullmannaðan lista í Suðvesturkjördæmi og efstu sætin í báðum Reykjavíkurkjördæmum.
Flokkurinn er í grunninn öfgaþjóðernissinnaður hægriflokkur og þannig eru stefnumál flokksins meðal annars þau að banna skuli iðkun íslam hér á landi og að unnið sé gegn fjölmenningu. Flokkurinn vil herða innflytjendalöggjöf verulega og mótmæltu flokksmenn nýjum útlendingalögum á Austurvelli um miðjan ágúst. Töldu þeir að með samþykkt laganna væri verið að galopna Ísland fyrir öllum flóttamönnum og hælisleitendum og höfðu af því miklar áhyggjur.
Íslenska þjóðfylkingin styður kristin gildi og viðhorf hér á landi, að því er kemur fram í stefnuskrá flokksins. Flokkurinn vill banna byggingu moska og að konur klæðist búrkum og að skólahald að íslömskum sið verði ekki leyfilegt. Raunar telur flokkurinn að trúarbrögðin íslam séu andstæð íslenskri stjórnarskrá.
Önnur áherslumál flokksins eru mörg hver í ætt við áherslur íhaldssamra hægriflokka. Þannig hafnar flokkurinn aðild Íslands að Evrópusambandinu og vill að Ísland segi sig frá EES-samningnum sem og frá Schengen samstarfinu. Standa eigi vörð um fullveldi, sjálfstæði og íslenska menningu, leggja áherslu á frelsi einstaklingsins og að takmarka skuli afskipti ríkisvaldsins. Flokkurinn vill stórefla löggæslu og auka þátttöku Íslands í varnarmálum.
Eiríkur Bergmann stjórnmálafræðiprófessor segir vel mögulegt að Íslenska þjóðfylkingin nái inn kjörnum fulltrúum í komandi alþingiskosningum. „Íslenska þjóðfylkingin er þjóðernispopúlískur stjórnmálaflokkur, með líku lagi og slíkir flokkar sem starfa á hinum Norðurlöndunum. Hægri öfgar flokksins felast í þjóðernisvinklinum og í félagslegri íhaldssemi en ekki í efnahagsvinklinum. Líkt og þeir norrænu skiljast þeir frá hægri öfgaflokkum á meginlandinu í því að vilja viðhalda velferðarkerfinu, en – og það er lykilatriði – að vernda það fyrir aðeins innfædda.“
Eiríkur segir að Íslenska þjóðfylkingin sverji sig mjög í ætt við Danska þjóðarflokkinn, hann sé nánast forsnið að því hvernig Íslenska þjóðfylkingin sé uppbyggð, hvort sem það sé meðvitað eða ómeðvitað. Flokkarnir sem um ræðir á hinum Norðurlöndunum, Danski þjóðarflokkurinn, Sannir Finnar, Svíþjóðardemókratar og Framfaraflokkurinn í Noregi, hafa allir haft áhrif í stjórnmálum viðkomandi landa. Þannig hafa Sannir Finnar og Framfaraflokkurinn setið í ríkisstjórnum og Danski þjóðarflokkurinn varði ríkisstjórn falli í Danmörku.
Eiríkur telur ekki ólíklegt að Íslenska þjóðfylkingin gæti náð inn mönnum á þing. „Það kæmi mér ekki á óvart ef þeir næðu yfir þröskuldinn. Ein af meginforsendum þess að svona flokkar hafi náð flugi er þó að þeir hafi leiðtoga með persónutöfra og útgeislun, það sem heitir „charisma“. Enn sem komið er hefur enginn slíkur komið fram fyrir Íslensku þjóðfylkinguna. Engu að síður gætu þeir mögulega náð yfir fimm prósenta markið.“
Eiríkur bendir á að með breytingum á forystu Framsóknarflokksins gæti losnað um fylgi sem aðhyllist harða þjóðernishyggju en flokkurinn undir forystu Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar hafi að hluta náð utan um það fylgi. Mögulegt sé að Íslenska þjóðfylkingin gæti hagnast á því í komandi kosningum.
DV hafði samband við formenn eða forsvarsmenn flokkanna sem eiga fulltrúa á Alþingi auk formanns Viðreisnar og innti þá eftir því hvort þeir gætu hugsað sér að vinna með Íslensku þjóðfylkingunni í ríkisstjórn, næði flokkurinn kjörnum fulltrúum á þing. Skemmst er frá að segja að fulltrúar fimm flokka hafna alfarið mögulegu samstarfi við Íslensku þjóðfylkinguna. Formaður Sjálfstæðisflokksins segir að flokkarnir standi langt frá hvor öðrum og hann sé ósammála flestu í stefnu Íslensku þjóðfylkingarinnar en hann vill þó ekki útiloka samstarf við neinn að afloknum kosningum. Forsvarsmaður Pírata segist ekki einu sinni leiða hugann að flokknum.
Katrín Jakobsdóttir, formaður Vinstri grænna, útilokar samstarf við Íslensku þjóðfylkinguna „Ég sé það ekki fyrir mér. Stefnumál flokkanna virðast mér algjörlega ósamrýmanleg, hvað varðar málefni útlendinga. Ég held að ég geti sagt það hreint og beint að ég útiloka samstarf við þennan flokk.“
Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokksins, vildi ekki taka jafn djúpt í árinni og Katrín en heyra mátti á honum að hann teldi Sjálfstæðisflokkinn og Íslensku þjóðfylkinguna eiga litla samleið. „Ég ætla ekki að segja annað en að ég er mjög ósammála flestu í stefnu Íslensku þjóðfylkingarinnar en tjái mig að öðru leyti ekki um það hvað ég geri ef einhverjar aðstæður koma upp að loknum kosningum. Þannig staða er uppi í stjórnmálum í dag að það getur orðið snúið og flókið verkefni að mynda ríkisstjórn. Þess vegna ætla ég ekkert að tjá mig um það hvernig við munum vinna úr niðurstöðum kosninganna. Það verður bara verkefni þess tíma. Það er augljóst að þeir flokkar sem eru lengst frá okkur í stefnumálum, og ég lít á Þjóðfylkinguna í þeim hópi, það eru minnstar líkur á því að maður nái saman við þá aðila. Mér finnst að á sumum sviðum séu þeir með algjörlega óásættanlega nálgun.“
Benedikt Jóhannesson, formaður Viðreisnar, svaraði stutt og laggott og með eindregnum hætti: „Nei.“
Oddný Harðardóttir, formaður Samfylkingarinnar, útilokaði algjörlega ríkisstjórnarsamstarf við flokkinn. „Ég get algjörlega útilokað samstarf við hann, algjörlega. Við í Samfylkingunni munum ekki starfa með Íslensku þjóðfylkingunni, aldrei. Það er alveg á hreinu.“
Óttarr Proppé, formaður Bjartrar framtíðar, segir ekki koma til mála að vinna með flokkum sem kyndi undir fordómum. „Þeir sem standa fyrir rasisma og kynþáttafordóma, flokkar sem kynda undir fordómum, sundrung og hræðslupólitík, þeir koma ekki til greina sem samstarfsflokkar Bjartrar framtíðar. Hvort sem það er Íslenska þjóðfylkingin, sem sannarlega stendur fyrir þetta allt, eða aðrir.“
Smári McCarthy, einn forsvarsmanna Pírata, segir að hann hafi kosið að leiða ekkert hugann að Íslensku þjóðfylkingunni. „Íslenska þjóðfylkingin stendur fyrir málefni sem eru eiginlega eins langt frá málefnastöðu Pírata og hægt er að hugsa sér. Ég hef í raun bara ekki tekið þann flokk með þegar ég hef velt stöðunni fyrir mér, hann mælist líka ekki með fylgi sem nægir til að ná mönnum inn á þing. Þannig að ég bara tek þá ekkert með.“
Sigurður Ingi Jóhannsson, nýkjörinn formaður Framsóknarflokksins, svarar mjög afdráttarlaust neitandi þegar hann er spurður um hugsanlegt samstarf við Íslensku þjóðfylkinguna. „Framsóknarflokkurinn er félagshyggjuflokkur sem býður fram á eigin forsendum, en ekki annarra. Ákveðin stef í grunnstefnu Íslensku þjóðfylkingarinnar eru ósamrýmanleg stefnu Framsóknarflokksins.“
