Sara Björk Gunnarsdóttir var kjörinn íþróttamaður ársins undir lok síðasta árs, þessi öfluga knattspyrnukona var að vinna verðlaunin í annað sinn á ferli sínum. Kjörið á íþróttamanni ársins er iðulega umdeilt og ekki eru allir sammála valinu.
Samtök íþróttafréttamanna hafa staðið að kjörinu frá árinu 1956 og um þetta málefni skrifar Kristján Jónsson, íþróttafréttamaður á Morgunblaðinu í blað dagsins. „Í kringum kjörið á íþróttamanni ársins hjá Samtökum íþróttafréttamanna skapast iðulega líflegar umræður. Eru það ekki ný tíðindi og þrátt fyrir að samfélagsmiðlar séu áberandi fyrirbæri er þessi umræða ekki endilega meiri nú en á árum áður. Jafnvel þótt nú sé hægt að rífast um fleiri atriði eins og lið og þjálfara,“ skrifar Kristján í Morgunblaðið í dag.
Kristján segist ekki mótmæla því að rætt sé um kjörið. „Sjálfur geri ég ekki athugasemdir við að fólk kunni að vera ósammála um hverjir eigi að verða fyrir valinu. Það er ósköp eðlilegt enda er ekki um vísindi að ræða. En ég geri athugasemd við hugmyndir um að „taka“ kjörið af Samtökum íþróttafréttamanna,“ skrifar Kristján og heldur svo áfram.
„Hef ég rekist á þetta áður en nú síðast hjá tveimur handboltaþjálfurum. Samtök íþróttafréttamanna komu kjörinu á árið 1956 og hafa staðið fyrir því síðan. Var það önnur ástæða þess að brautryðjendurnir Atli Steinarsson, Frímann Helgason, Hallur Símonarson og Sigurður Sigurðsson stofnuðu samtökin.“
Oft hefur skapast umræða um að aðrir aðilar standi að kjörinu en Kristján bendir á að þetta sé einkaframtak og spyr hver ætti að fara í þá aðgerð að taka kjörið af Samtökum íþróttafréttamanna.
„Öðrum er að sjálfsögðu frjálst að standa fyrir sambærilegu kjöri og handboltaþjálfararnir tveir telja til dæmis að aðrir séu betur til þess fallnir. En hver á að „taka kjörið af SÍ“? Ríkisstjórnin? Menntamálaráðuneytið? Lögreglan? Kjörið er einkaframtak en stundum virðist fólk halda að þetta sé einhvers konar opinber framkvæmd sem aðrir en félagar í samtökunum geti hlutast til um.“
