„Hver er tilgangurinn með fyrirsögn fjölmiðla eins og: „…grunaður um að hafa brotið gegn barni“ þegar um ungling er að ræða?“
Að þessu er spurt í innsendri grein sem birtist í Morgunblaðinu í dag, í lesendadálkinum Velvakandi. Pistillinn er merktur Sigríði en ekki sögð frekari deili á höfundi.
Ljóst er að Sigríður er þó að skrifa um fréttaflutning í máli Gylfa Þórs Sigurðssonar, landsliðsmanns og leikmanns Everton í ensku úrvalsdeildinni. Greint var frá því á dögunum að Gylfi hafi verið handtekinn vegna gruns um meint brot gegn barni en málið hefur vakið gífurlega athygli, bæði hér á landi og á meginlandinu.
Sigríður er ekki ánægð með að rætt sé um börn á þennan veg. „Þegar rætt er um börn í þessu samhengi verður manni illa brugðið. Barn fyrir mér í þessu samhengi er ekki 16 ára unglingur, þó svo að samkvæmt íslenskum lögum sé unglingurinn barn til 18 ára aldurs,“ segir hún í pistlinum.
„Samkvæmt almennum hegningarlögum er það lögbrot að hafa samræði eða önnur kynferðismök við barn sem er yngra en 15 ára. Hvers vegna er viðmiðið í hegningarlögunum 15 ár? Mögulega er það vegna þess að vitað er að börn á aldrinum 15-17 ára eru mörg hver vel virk kynferðislega.“
Sjá má á skrifum Sigríðar að hún er óánægð með fjölmiðla og þeirra aðkomu að málinu. „Dregnar eru upp svörtustu myndir af máli til að hneyksla og til að fá sem flest „klikk“ á fyrirsögn,“ segir hún. „Nokkurra ára gamalt mál er af einhverjum undarlegum hvötum dregið upp og menn teknir af lífi nánast í beinni fyrir tilstuðlan slúðurs ásamfélagsmiðlum.“
Að lokum grípur Sigríður í tvær setningar sem vinsælar eru þegar tekið er til varna fyrir meinta gerendur. „Aðgát skal höfð og gæta þarf sannmælis í notkun orða. Saklaus þar til sekt er sönnuð.“