Í aðdraganda skilnaðarins hafði Arthur gengið í gegnum ýmsa erfiðleika. Dóttir hans svipti sig lífi árið 2017, móðir hans lést árið 2018 og svo neyddist hann til að hætta í vinnunni sem námuverkamaður í kjölfar vinnuslyss.
Arthur flutti í íbúð sem systir hans átti í Reading og var tilbúinn fyrir nýjan kafla í lífi sínu þegar hann sá athyglisverða vinabeiðni á Facebook-síðu sinni. Undurfögur kona, sem kallaði sig Juliana Pavet, hafði óskað eftir vinskap hans.
„Hún leit út eins og fyrirsæta,“ segir hann við Mail Online þegar hann rifjar upp hvað fór í gegnum huga hans þegar hann sá prófílmyndina hennar. Juliana var að sögn búsett í Ivry-sur-Seine, úthverfi Parísar, með ömmu sinni. Sagðist hún vera einstæð móðir eftir að ofbeldisfullur barnsfaðir hennar yfirgaf hana.
Arthur samþykkti vinabeiðnina og ekki leið á löngu þar til hann fékk skilaboð frá Juliönu. „Þegar ég spurði hana hvers vegna hún væri að senda gömlum manni eins og mér skilaboð sagði hún að franskir karlmenn kynnu ekki að koma rétt fram við konur.“
Arthur og Juliana héldu spjallinu áfram og alltaf var hún mætt snemma á morgnana þar sem hún spurði hvernig hann hefði sofið. Ekki leið langur tími þar til ákveðin rómantík fór að einkenna spjall þeirra. „Hún endaði samtölin á setningum eins og „milljón kossar“, „elska þig“ og svo framvegis. Hún sagði að ég væri betri en allir franskir karlmenn.“
Ekki löngu eftir skilnaðinn hafði Arthur fengið nokkrar milljónir króna eftir að þau seldu íbúð sína. Viðraði hann þann draum sinn við Juliönu að kaupa sér ferðavagn og ferðast um Evrópu og segir hann að Juliana hafi sagst eiga nákvæmlega sama draum. Ræddu þau um að fara til Korsíku og jafnvel stofna fjölskyldu saman. Rifjar hún upp að Juliana hafi verið sannfærandi og talað um hversu yndislegt það væri ef þau gætu gengið saman á ströndinni og horft á sólina setjast.
Þegar Arthur og Juliana höfðu talað saman í sex vikur gerðist það í fyrsta sinn að hún bað hann um pening. „Hún sagðist ekki eiga efni á rafmagnsreikningnum þannig að ég sendi henni 200 evrur í gegnum Western Union. Hún var svo þakklát fyrir það,“ rifjar hann upp í viðtalinu við Mail Online.
Þetta var þó aðeins byrjunin því reglulega sagðist Juliana þurfa aðstoð við hina ýmsu reikninga, nokkur hundruð evrur hér og nokkur hundruð evrur þar. Dóttur hennar vantaði vetrarföt, ömmu hennar vantaði lyf og svo framvegis. Viðvörunarbjöllur hefðu vissulega átt að hringja hjá Arthuri þegar Juliana sagðist ekki eiga bankareikning en hann ákvað að spyrja hana ekkert frekar út í það, ekki strax allavega.
„Ég sannfærði sjálfan mig um að ég væri virkilega að hjálpa einhverjum við að eignast betra líf. Það voru samt augnablik þegar ég sagði við sjálfan mig að þetta væri eitthvað skrýtið, til dæmis þegar upphæðirnar urðu stærri eða hana vantaði strax pening eftir að ég hafði millifært pening til hennar.“
Svona gekk þetta áfram, eða þar til Juliana sagðist hafa erft glæsivillu í Marokkó sem faðir hennar átti. Sagðist hún fá að erfa villuna en til að geta fengið hana þyrfti hún að greiða skatt upp á rúma milljón. Hann sendi henni peningana í desember 2019 og svo aðra milljón í apríl 2020.
Þegar þarna var komið sögu var Arthur orðinn peningalítill og brá hann á það ráð að selja forláta jeppabifreið frá tímum seinni heimstyrjaldarinnar sem var líf hans og yndi.
Í nokkur skipti lagði Arthur til að hann kæmi til Frakklands og hitti hana. Til dæmis þegar hún sagði að amma hennar hefði látist, þá bauðst hann til að koma og aðstoða við jarðarförina. En Juliana hafði alltaf afsakanir á reiðum höndum. Hann setti þó að lokum fótinn niður og sagðist ekki ætla að senda henni meiri peninga nema hún sannaði að hún væri til.
Til að gera langa sögu stutta áttaði Arthur sig að lokum á því að hann hefði verið fórnarlamb netsvika. Hann sannfærðist endanlega þegar Juliana féllst á að tala við hann í gegnum myndsímtal. Hann sá bregða fyrir dökkhærðri konu í dimmu herbergi í myndbandinu sem líktist ekki beint þeirri Juliönu sem hann hafði séð mynd af.
Eins og sum fórnarlömb netsvika skammaðist Arthur sín og var ragur við að hafa samband við bankann sinn. Ákvað hann að leita leiða við finna út úr því sjálfur hvað hann gæti gert og þá lenti hann aftur í svikamyllu. Hann fann vefsíðu, Online Justice, sem lofaði að aðstoða fólk sem hefur orðið fyrir barðinu á netsvikum að endurheimta peningana sína. Til að fá aðstoð þurfti hann að reiða fram 5.000 pund en eftir að hann sagðist ekki hafa efni á því var upphæðin lækkuð í 199 pund. Hann þurfti svo að borga fyrirtækinu reglulega fyrir þjónustu þess en fékk aldrei að sjá krónu af þeim peningum sem hann tapaði.
Áætlar hann að hann hafi tapað yfir 60 þúsund pundum, hátt í tíu milljónum króna, á þessum svikamyllum.
Hann hafði loks samband við bresk opinber samtök, National Fraud Helpline, sem aðstoðuðu hann við að fá hluta peningsins til baka, eða 21 þúsund pund. Hann kveðst þakklátur fyrir þá aðstoð þó hann muni sennilega aldrei sjá restina af því sem hann lagði út.
Í umfjöllun Mail Online kemur fram að Arthur hafi þó fundið hamingjuna á endanum. Hann endurnýjaði kynni sín við konu að nafni Mary, sem hann var í sambandi með fyrir 40 árum, og búa þau í dag saman í bænum Doncaster á Englandi.
