Ástæðan er að veiran getur dregið úr því hversu hratt jökullinn bráðnar. Þetta kemur fram í nýrri rannsókn vísindamanna við Árósaháskóla. „Það er margt sem við vitum ekki enn um risaveirur en sumt bendir til að þær geti komið að gagni við að hægja á bráðnun íss af völdum þörunga,“ er haft eftir Laura Perini í fréttatilkynningu að sögn TV2. Hún er nýdoktor og aðalhöfundur rannsóknarinnar.
Hvað er „risaveira?“
Risaveira er veirutegund sem gerir að verkum að ekki eru of margar veirur á sama staðnum, til dæmis þörungar.
Risaveira getur sjálf framleitt prótín og það gerir hana mjög ólíka venjulegum veirum.
Nafnið er dregið af stærðinni en veira af þessari tegund getur orðið allt að 2,5 míkrómetrar en það er mun stærra en flestar bakteríur. Yfirleitt eru veirur miklu minni en bakteríur. Venjuleg veira er 20 til 200 nanómetrar að lengd en baktería er 2 til 3 míkrómetrar. Veira er því venjulega um 1.000 sinnum minni en baktería.
Þörungar auka bráðnun
Þegar sólin hækkar á lofti yfir norðurheimskautasvæðinu að vori, vakna dýrin til lífsins en það eru ekki bara dýrin sem vakna af völdum hlýrra sólargeisla. Það gera þörungar einnig. Þeir byrja að blómstra ofan á ísnum. Vandinn við þá er að þeir lita ísinn svartan. Það gerir að verkum að ísinn endurkastar minna sólarljósi, sem síðan veldur því að hann bráðnar hraðar. Hraðari bráðnun, hraðar loftslagsbreytingunum.
Perini og samstarfsfólk hennar segja að risaveiran, sem þrífst á jöklinum, geti smitað þörungana og þannig takmarkað útbreiðslu þeirra. Perini segir að ekki liggi fyrir hvernig sé hægt að nota risaveirurnar í þessu sambandi en vonast sé til að hægt verði að varpa ljósi á það með frekari rannsóknum.
Ef hægt verður að nota risaveirurnar, þá hefur það mikinn ávinning í för með sér fyrir Grænlandsjökul. Færri þörungar þýða að ísinn verður hvítari og getur þannig endurkastað meira sólarljósi og þannig hægir á bráðnuninni.
