Í tilkynningunni segir að Birgitte hafi farið til Filippseyja með vinum sínum í febrúar. Dag einn hafi þau verið að ferðast um á skellinöðrum þegar þau sáu lítinn og bjargarlausan hvolp í vegkantinum. Birgitte hafi tekið hann upp og sett í körfu og tekið hann með heim. Þar hafi hún þvegið hvolpinn og hann hafi tekið að braggast.
Birgitte og vinir hennar léku sér síðan við hvolpinn í garðinum og það gerðu fleiri. Eins og hvolpa er venja byrjaði hann að glefsa til þeirra og narta í fingur þeirra þegar þau léku sér og fengu allir smá bitsár. Birgitte, sem var heilbrigðisstarfsmaður, brást rétt við og sótthreinsaði þessar smáskrámur.
Það var ekki fyrr en tveimur mánuðum eftir heimkomuna að hún veiktist. Í fyrstu tengdi enginn veikindi hennar við fríið á Filippseyjum og allra síst hún sjálf. Sjúkdómurinn þróaðist síðan á meðan læknar reyndu að komast að hvað hrjáði hana. Hún fór margoft til lækna og var að lokum lögð inn á sjúkrahús. Að lokum taldi einn læknir að einkennin líktust hundaæði. Enginn í ferðahópnum hafði fengið bólusetningu við því.
„Elsku Birgitte okkar elskaði dýr. Við óttumst að það sem kom fyrir hana komi fyrir aðra með svo hlýtt hjarta. Við viljum að bólusetning gegn hundaæði verði áskilin fyrir ferðalög til svæða þar sem hundaæði er og að fólk sé meðvitað um hættuna. Ef það gerist hefur dauði sólargeislans okkar bjargað öðrum.“
Segir í niðurlagi tilkynningarinnar.
