Ég heiti Snjólfur Gíslason og því miður þarf ég að þiggja laun frá Tryggingastofnun ríkisins eða að hluta frá Lífeyrissjóði ríkisstarfsmanna og Lífeyrissjóðnum Gildi. Samtals gerir þetta um 200 þúsund á mánuði.
Af ekki stærri upphæð er ég búinn að greiða í skatta um 250.000 krónur frá áramótum. Og því miður er sjálfsagt fjöldi annarra í sömu stöðu og ég – eða verri.
Nú er staðan sú að enginn okkar getur farið í verkfall.
Ekki er hægt að ná sambandi við háttvirtan velferðarráðherra né nokkurn annan ráðamann á þingi. Þeir liggja trúlega í sólbaði úti í heimi og eru sennilega mjög ánægðir með okkar kjör.
En sem betur fer get ég gefið því fólki, sem er að berjast við það sama og ég, nokkur góð ráð til sparnaðar.
Hættið að nota heitavatnskútinn, sápu að sjálfsögðu og látið ykkur ekki detta í hug að nota sjálfvirka þvottavél. Ekki nota rafmagnseldavél því það er hægt að nota mó ef heilsan leyfir.
Hættið að kaupa klósettpappír því ef ekki er frost er alltaf hægt að finna mosa. Látið ykkur ekki detta í hug að nota bíl heldur verðið ykkur úti um gamla hesta því maður getur étið þá þegar þeir geta ekki sinnt störfum sínum lengur. Komið ykkur upp súrtunnu því þar geymist maturinn án þess að skemmast. Hægt er að nota selshreifa og margt fleira. Meðfram þjóðvegunum liggur fullt af dauðum eða hálfdauðum lömbum sem hægt er að nota til matar. Blessuð sé vegagerðin fyrir að salta vegina.
Ég er alltaf tilbúinn, meðan ég get borgað af símanum, að veita fólki í minni stöðu góð ráð, sem sennilega skipta hundruðum eða þúsundum.
Ráð til stjórnmálamanna um kosningaloforð fyrir næstu kosningar er að gera allt sem þeir geta til að losna við öll þessi gagnslausu gamalmenni svo þau krókni ekki eða drepist úr kulda.
Húsið mitt er að drabbast niður að utan sem innan, þetta verður maður að sætta sig við.
Til stjórnmálamanna og bankastofnana: Þið verðið að passa ykkur að halda áfram að vera bara með tóm okurlán svo fólk sem er á besta aldri geti alls ekki keypt sér né byggt sér hús fyrir framtíðina. Það gæti komið sér illa fyrir alla „Jóakima“ sem leigja út húsin sín á okurverði –sem sé mjólka alla fátæklinga eins og hægt er.
