Eftirfarandi er leiðari Tobbu Marinósdóttur, ritstjóra DV sem birtist í nýjasta helgarblaði DV 15. maí 2020.
Afhverju er svona stutt í gagnrýnina hjá manni? Nú tala ég bara fyrir sjálfa mig og tel ég mig ágætis manneskju svona almennt. Eftir að hafa lesið viðtalið við Gurrý og rifjað upp þá óvægnu gagnrýni sem hún varð fyrir fór ég að hugsa til lokarritgerðarinnar minnar í verkefnastjórnun sem bar nafnið Kynbundinn samskiptastíll á vinnustað, hvað er í gangi?
Þar tók ég fyrir vinnustaðarmenningu og mismunandi samskiptastíl karla og kvenna. Í ljós kom samkvæmt mínum rannsóknum að konur eru gjarnan fljótari að grípa til munnlegra árása. Tíkin í teygjubuxunum er líklega bara mjög fína pía en oftar en ekki leyfum við okkur að tala og frjálslega um þá sem við þekkjum minnst.
Ástæður þess kunna að vera margar og ef litið er til þróunarsögunnar þurftu konur að gera hvað þær gátu til að halda sér á lífi og hugsa um börnin sín og gátu því minna rokið út með sverð og höggvið mann og annan. Karlarnir voru meira í því og skiluðu sér seint og illa og því lá það á herðum konunnar að halda sér heima og – á lífi.
Þessi lennska að leyfa sér að tala aðra niður, mun oftar með því móti sem viðkomandi myndi aldrei segja beint við manneskjuna og meinar þar af leiðandi ekki fyllilega – nær einnig inn á vinnustaðinn og hefur áhrif á framgöngu okkar kvenna þar. Kynbundinn samskiptastíll hefur mótast frá fyrsta degi barns. Konur læra að fá útrás fyrir óánægju sína með öðrum hætti en karlmenn sem til lengdar skilar þeim ef til vill hljóðlátari leiðum til að útrýma keppninautum. Stóra vandamálið virðist þó vera, samkvæmt mínum fyrri athugunum, að konur að eyða of mikilli orku í að keppa sín á milli og senda ósýnilegar sprengjur.
Þær gefa því eftir fjölda tækifæra með því að einblína um of á kynsystur sínar þegar verið er að keppast um störf. Tökum dæmi. Það eru 5 sæti í framkvæmdarstjórn. Í öllum sætum nema einu eru konur. Afhverju eru konur líklegri til að keppa um „konusætið“ og gefa eftir hin fjögur? Staðreyndin er nefnilega sú að öll störfin eru í boði, ekki síst nú þegar fyrirtækjaheimurinn kallar eftir hærri tilfinningagreind og kvenlægum kostum í rekstri fyrirtækja. Því er að mínu mati mikilvægt að stækka samkeppnismengið og að konur líti til kynsystra sinna sem samherja. Það hefur gagnast körlunum vel. Nú er komið að okkur.
Sheryl Sandberg framkvæmdastjóri Facebook orðar þetta vel þegar hún segir að það verði allir að venjast kvenkyns stjórnendum, ekki síst þeir sjálfir! Og til þess þurfa samskipti milli kynjanna á vinnustað að breytast en ekki síður milli kvenna.
