„Þessar konur eiga á hættu að verða fyrir miklu ofbeldi. Sumar glíma við fíkn og verða fyrir útskúfun. Ef við sendum þau skilaboð að þær séu ekki velkomnar í okkar umhverfi, þá jaðarsetjum við þær enn frekar og veikjum vonina um betra líf. Ef þetta eru viðbrögðin alls staðar þá verður á endanum hvergi hægt að veita þessa nauðsynlegu og mannbætandi þjónustu nema kannski út í óbyggðum. Viljum við það?“
spyr Sigmar Guðmundsson, þingflokksformaður Viðreisnar um skjólstæðinga Konukots.
Í grein sinni nefnir Sigmar að fyrirhugað er að Konukot, sem er neyðarskýli fyrir heimilislausar konur, verði í Ármúla. Starfsemin hefur verið rekin í Eskihlíð um árabil, en húsnæðið er sprungið fyrir mörgum árum. Ár sé síðan Reykjavíkurborg auglýsti eftir nýju húsnæði sem fannst í Ármúla.
„Þjónustan sem Konukot hefur veitt þessum jaðarsettu konum undanfarin ár er bæði góð og nauðsynleg. Og litlar fréttir hafa borist af því að þær séu fólki í hverfinu til ama. En síður að kvartað hafi verið úr nálægum skóla og leikskóla. Ég bý sjálfur í þessu hverfi og mér finnst gott að vita til þess að heimilislausar konur hafi átt þar samastað.“
Sigmar bendir á að einhvers staðar þurfi að veita þessa þjónustu. Eins og komið hefur fram í fréttum hafa væntanlegir nágrannar Konukots í Ármúla reynt að koma í veg fyrir að starfsemin opni þar.
Í frétt DV fyrir viku kom fram að rannsóknarstofan Sameind hefur kært ákvörðun byggingarfulltrúa Reykjavíkurborgar, um leyfi til að innrétta húsnæði að Ármúla 34 fyrir starfsemi Konukots, til úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála. Rannsóknarstofan sem er staðsett í húsinu við hliðina, Ármúla 32, hefur áður mótmælt áformunum en í kærunni kemur meðal annars fram að starfsemi Sameindar og Konukots geti á engan hátt farið fram í svo miklu návígi. Vill Sameind meina að aðstæður geti skapast á stöðum eins og Konukoti sem geti verið lífshættulegar fyrir suma sjúklinga sem koma á rannsóknarstofuna.
Sjá einnig: Segja það geta verið lífshættulegt að hafa Konukot í Ármúla 34
Sigmar segir viðbrögð Sameindar kunnuglegt stef.
„Það virðist vera ríkt í okkur að vilja öfluga aðstoð fyrir jaðarsetta, en bara alls ekki nálægt okkur sjálfum. Það gildir um Konukot og margt annað. Rökin sem nú eru notuð eru hætta á berklum og almennt fyrirsjáanlegt ónæði. Ef berklarökin eru gild þá gætu þessar konur hvergi verið. Varla á heilsugæslu, bráðamóttöku eða Bónus og Krónuna. Það er ekki gæfulegt að útiloka sjálfkrafa hóp kvenna frá stöðum, án þess að neitt sé vitað um hvort einhver í þeirra hópi sé með berkla.
Bendir Sigmar einnig á þegar kemur að ónæði að heimilislaust fólk forðist jafnan samneyti við aðra.
„Og hvað varðar ónæðið þá er það oftar en ekki svo með heimilislaust fólk, sem sumt er með fíknisjúkdóm, að það forðast samneyti við aðra. Þessar konur þekkja nefnilega skömm og fordóma betur en aðrir. Er þetta þróunin sem við viljum sjá í okkar samfélagi? Að þeir sem eiga um sárt að binda og þurfa þjónustu eigi að fá þjónustu sem er okkur falin? Sem er ekki í okkar nærumhverfi?“
