Biskup Íslands kynnti ný handbókardrög á prestastefnu á dögunum. Frétt mbl.is um málið vakti töluverða athygli í gær en þar kvartaði séra Geir Waage, pastor emeritus, um boðaðar breytingar á kynjunum sem og yfir því að óður til Allah sé birtur á arabísku í íslenskri sálmabók. Geir taldi að verið sé að kenna villutrú sem muni hafa slæmar og alvarlegar afleiðingar þegar til lengdar lætur.
Séra Svavar Alfreð Jónsson hefur birt færslu vegna fréttarinnar, en hann segir umfjöllun mbl.is ekki byggja á traustum og vönduðum upplýsingum heldur sé fréttin bæði villandi og röng.
„Nú er svo komið fyrir mér að ég á ekki um annað að ræða en að vara fólk við Morgunblaðinu.“
Svavar útskýrir að sálmabókin sem vísað er til í frétt mbl.is innihaldi marga nýja og vel gerða sálma eftir Bubba, Gerði Kristnýju, Hildi Eir, Aðalstein Ásberg og Hjörvar Hjartar svo dæmi séu tekin. Eins sé þar að finna sálma á öðrum tungumálum en íslensku, enda séu nú fjölmörg sóknarbörn Þjóðkirkjunnar ekki með íslensku að móðurmáli. Meðal annars megi finna sálma á dönsku, ensku, samísku, grænlensku og arabísku.
Sálmurinn sem fólki hefur misboðið eftir frétt mbl.is sé á arabísku en íslenska þýðing hans er eftirfarandi: „Þú sem ert Guðs lamb og berð heimsins syndir, ó, Guðs lamb:
Miskunna oss. Þú sem ert Guðs lamb og berð heimsins syndir, ó, Guðs lamb: Gef oss þinn frið. Gef oss þinn frið. Gef oss þinn frið.“
„Þessi frétt á mbl.is hefur orðið til þess að ég hef lesið allnokkrar færslur á samfélagsmiðlum þar sem menn lýsa því yfir að nú sé nóg komið og ekki um annað að ræða en að segja sig úr Þjóðkirkjunni. Þar á bæ séu menn farnir að tilbiðja Allah og sálmur á því skelfilega tungumáli arabísku með því skelfilega guðsheiti Allah sé í sálmabók Þjóðkirkjunnar.“
Nokkrar umræður vöknuðu í athugasemdum við færsluna en þar er meðal annars bent á að það séu til kristnir Arabar sem tala arabísku. Arabíska orðið fyrir guð er Allah. Árið 2012 var talið að á bilinu 10-15 milljónir araba á Miðausturlöndum væru kristnir.
„Fleiri en í Danmörku, Íslandi, Finnlandi og Noregi samanlagt,“ segir Heimir Hannesson, samskiptastjóri þjóðkirkjunnar.
Af athugasemdunum að dæma eru þó nokkrir sem leggja arabísku að jöfnu við íslamstrú. Það er þó röng ályktun enda er arabíska tungumál sem til dæmis meirihluti múslíma – en þó ekki allir – tala en einnig gyðingar, kristnir og svo framvegis. Rétt eins og það séu ekki allir kristnir sem tala íslensku. Því er sálmurinn umdeildi kristinn sálmur þó að hann sé á arabísku. Eins er orðið Allah ekki aðeins notað í íslamstrú heldur er þarna um að ræða arabíska orðið fyrir guð, rétt eins og enskumælandi nota God, frönskumælandi Dieu, spænskumælandi Dios og þýskumælandi Gott, svo dæmi séu tekin.
Gagnrýnandinn Jón Viðar Jónsson segist þó ekki skilja þörfina á arabískri þýðingu sálma á Íslandi.
„Ef þeir múslímir sem hér búa eru teknir að snúast til kristinnar trúar í einhverjum mæli – sem væru mjög gleðilegar fréttir – þá hljóta þeir að læra íslensku. Annars er ég hræddur um að það séu einnig aðrar ástæður fyrir viðbrögðum fólks við því furðuverki sem þessi útgáfa virðist vera. – Og svo er rétt að nefna að frétt Morgunblaðsins byggðist að mestu á viðbrögðum séra Geirs Waages sem einn virðist hafa þorað að mótmæla þessu enn sem komið er. Ættirðu ekki frekar að vara við honum?“
Séra Svavar svarar Jóni Viðari og segir að hér sé verið að hneykslast á því að einn sálmur af tæplega níuhundruð skuli hafa verið birtur á bæði íslensku og arabísku – og það með þeim rökum að kristnir íslenskir arabar eigi að læra íslensku. Ekki sé sama krafan greinilega gerð til kaþólsku kirkjunnar á Íslandi sem messar reglulega á pólsku, ensku og litháísku.
Jón Viðar sagðist ekkert skilja hvað kaþólska kirkjan kæmi málum við. Það er honum hulin ráðgáta hvað biskup gengur til með þessu uppátæki sínu.
„Margir eru orðnir hvekktir á því hvernig hér er staðið að málum innflytjenda og margir óttast aukin umsvif múslima. Sá ótti er ekki ástæðulaus og þarf ekki að horfa lengra en til Bretlands til að sjá hvernig hlutir geta farið úr böndunum ef ekki er stigið varlega til jarðar gagnvart þeim múslimum sem hér setjast að. Íslam er hættulegur siður eins og afstaða til kvenna sýnir best og með góðum rökum hægt að halda því fram að hann sé frá upphafi kristin trúvilla.“
Jón Viðar segir að sjálfsögðu eigi ekki að sýna múslimum andúð umfram aðra enda gangi slíkt gegn kjarna kristinnar trúar. En það að setja texta á arabísku í sálmabók sé óskiljanlegt og spurning hvaða tilgangi það eigi að þjóna.
Skoðanir á málinu eru mjög skiptar sem sést kannski best á því að sumir greina nú frá því að ætla að segja skilið við Þjóðkirkjuna á meðan aðrir segjast ætla ganga aftur í hana.
Séra Steinunn Arnþrúður Björnsdóttir birti færslu og sagði að á sunnudaginn hafi sálmur 312 verið sunginn í Neskirkju á bæði íslensku og arabísku. Um sé að ræða messulið sem kallast Agnus Dei á latínu og Guðs lamb á íslensku. Þetta er söngur sem er sunginn fyrir altarisgöngu.
„Þetta er ekki óður til Guðs, þetta er bæn til Jesú (Guðs lamb). Og þegar við syngjum Guðs lamb á arabísku þá er orðið fyrir Guð Allah. Bara svo það sé á hreinu. Í sálmabókinni eru sálmar á nokkrum erlendum tungumálum. Þar á meðal arabísku. Við skulum fagna því.“
Téður sálmur er palestínskur eftir Yusuf Khill frá Nasaret. Í honum er vitnað í fyrsta kafla Jóhannesarguðspjallsins. Guðfræðiprófessorinn Sigríður Guðmarsdóttir segir í færslu að kristnidómur hafi lifað í Palestínu alla götu frá frumkirkjunni.
„Kristið fólk í Palestínu hefur ákallað Guð með arabíska nafninu Allah í næstum fjórtán hundruð ár, og eða töluvert lengur en Íslendingar hafa aðhyllst kristindóm. Ef lesandi minn er í vafa um það hvort hæfi sé að syngja miskunnarbæn með nafni Guðs á arabísku er gott að velta því fyrir sér hvort norræn nöfn á borð við drottin, alföður og guð, eða hið rómverska nafn deus sem öll eiga sér for-kristna sögu hæfi hinum kristna guðdómi betur sem þýðingar og þá hvers vegna.“
