Dómur er fallinn í máli ákæruvaldsins gegn konu á sextugsaldri og tveimur sonum hennar, en þeim var gert að sök að hafa með skjalafalsi svikið pening úr Sjúkratryggingum Íslands, þar sem konan hafði starfað sem verkefnastjóri í 11 ár.
Konan var dæmd í þriggja ára fangelsi, en 33 mánuðir refsingarinnar eru skilorðsbundnir. Annar sonur hennar var dæmdur skilorðsbundið í 18 mánaða fangelsi og hinn sonurinn í 8 mánaða fangelsi. Dómurinn var kveðinn upp í byrjun mánaðar.
Sjá einnig: Sögð hafa stolið af Sjúkratryggingum Íslands í ellefu ár – Móðir og tveir synir hennar fyrir dóm
Samkvæmt ákæruvaldinu hófust brot konunnar árið 2013, en hún var sökuð um að hafa stundað skjalafals allt til ársins 2024. Samkvæmt ákæru var konan sökuð um að hafa án heimildar og í blekkingarskyni í 216 tilvikum falsað kröfur í tölvukerfi Sjúkratrygginga Íslands upp á rúmlega 156 milljónir í nafni þriggja einstaklinga, ónefnds aðila sem nú er látinn og svo til sona sinna tveggja.
Eins var konan sökuð um að hafa í 85 tilvikum millifært rúmlega 80 milljónir inn á bankareikning sona sinna sem svo lögðu meirihlutann inn á móður sína aftur. Synir hennar voru ákærðir fyrir peningaþvætti fyrir að hafa tekið við greiðslunum.
Sjúkratryggingar kærðu konuna til héraðssaksóknara í maí árið 2024. Í bréfi stofnunarinnar kom fram að konan hafði um árabil séð um greiðslur vegna læknismeðferðar erlendis. Þarna í maí hafði stofnunin komist að því að hún hefði árum saman lagt greiðslur inn á syni sína. Konan var í kjölfarið boðuð á fund forstjóra Sjúkratrygginga og með sviðsstjóra réttindasviðs og viðurkenndi þar að hafa dregið að sér fé og fannst að fjárhæðin 157 milljónir væri ekki fjarri lagi.
Konan lýsti því fyrir dómi að hún hafi verið í stöðu þar sem hún greiddi út milljarða fyrir Sjúkratryggingar en á sama tíma hafi heimilisaðstæður hennar verið skelfilegar. Maður hennar var veikur og tekjulaus. Þarna sá konan leið til að halda heimilinu gangandi. Konan sagði þó að synir hennar hafi ekkert vitað. Hún hafi verið með aðgang að heimabönkum þeirra og séð um þetta sjálf. Konan lýsti tilveru sinni undanfarin ár sem „áratug hörmunga“, maður hennar veiktist og lést svo af veikindum sínum, annar sonur hennar lenti í hræðilegu slysi og sjálf væri hún í dag sjúklingur og atvinnulaus í leiguhúsnæði með sonum sínum.
Konan játaði sök frá upphafi og dómara þótti því sök hennar sönnuð en taldi þó að ekki væri hægt að fullyrða að synir hennar hafi ekkert vitað enda þurfi almennt að ganga út frá því að fjárráða einstaklingur sem notar bankareikning í daglegu lífi fylgist að einhverju leyti með þeim reikningi. Ekki væri í sjálfu sér ótrúverðugt að synirnir hafi ekki verið að vakta heimabanka sinn en ekki sé hægt að horfa frá því hversu margar færslur um ræddi og á hversu löngum tíma.
Ekkert mæðginanna hafði áður hlotið dóm en dómari sagði að við ákvörðun refsingar þyrfti að horfa til þess að konan hefði framið brot sín í starfi hjá opinberri stofnun og um sé að ræða töluverðar fjárhæðir. Dómari horfði á hinn bóginn til þess að aðstæður fjölskyldunnar höfðu verið erfiðari og þau gengið í gegnum miklar raunir.
