Rutter sagði að þátttaka norðurkóresku hermannanna í stríðinu í Úkraínu sé ekki bara vandamál fyrir Úkraínu, heldur grafi þetta undan friði og öryggi á heimsvísu. Staða öryggismála í Evrópu og Kyrrahafi versni mikið við þetta. Hann sagði síðan að nú verði rætt hvernig sé hægt að auka hernaðarstuðninginn við Úkraínu og bætti við að koma norðurkóresku hermannanna sé merki um vaxandi örvæntingu Pútíns enda hafi rúmlega 600.000 rússneskir hermenn fallið eða særst í Úkraínu. Nú geti hann ekki haldið stríðsrekstrinum áfram nema með stuðningi erlendis frá.
Phillips P. O‘Brien, prófessor í stefnumótunarfræðum við St. Andrews háskólann, segir að þarna sé horft í vitlausa átt. Hann spáði því einmitt á bloggsíðu sinni nýlega að þessi útskýring á þátttöku norðurkóresku hermannanna í stríðinu gæti unnið á og færði rök fyrir því að þetta sé ekki alls kostar rétt.
„Þetta er ákveðið merki um að Rússar hafi ekki óþrjótandi mannskap en stundum gæti maður haldið það miðað við það sem maður les í fjölmiðlum. En það mikilvæga í þessu er ekki það að þeir séu örvæntingarfullir, heldur að þetta staðfestir algjörlega misheppnaða stefnu Bandaríkjanna og leiðandi Evrópuríkja sem reyna að örstjórna stríðinu með því að takmarka þá aðstoð sem Úkraína fær og hvernig Úkraína má nota hana,“ skrifaði hann en hann hefur lengi fært rök fyrir því að Vesturlönd eigi að breyta nálgun sinni og vera sókndjarfari.
