Anna S. Björnsdóttir, ljóðskáld og kennari á eftirlaunum, hefur átt í sárri og harðvítugri deilu við systkini sín um eignarhald á málverki eftir hinn látna meistara Kristján Davíðsson. Faðir systkinanna átti safn verka eftir Kristjáns og árið 1996, tveimur árum fyrir andlát sitt, lét hann rita upp eftir sig gjafaloforð þar sem hann skipti málverkunum á milli barna sinna fjögurra. Samkvæmt því loforði átti Anna S. Björnsdóttir að fá myndina Kommóða eftir Kristján Davíðsson.
Anna fékk hins vegar aldrei myndina en bróðir hennar, sem hafði hana í sinni vörslu, seldi hana, að sögn Önnu undir verðmati hennar.
Anna stefndi bróður sínum þar sem hún krafðist myndarinnar eða tæplega 2,5 milljóna króna, sem er verðið sem bróðir hennar seldi myndina fyrir. Dómur var kveðinn upp í málinu í Héraðsdómi Reykjavíkur í síðustu viku og féll hann Önnu í óhag. Féllst dómurinn á að samkvæmt gögnum hefði henni borið myndin en hún hafi sýnt tómlæti og ekki krafist myndarinnar fyrr en eftir að hún var seld, áratugum eftir lát föður systkinanna.
Anna hafði samband við DV og vildi koma því á framfæri að það væri rangt í niðurstöðu dómsins að hún hafi sýnt fálæti í málinu: „Ég sýndi ekki fálæti, ég var beitt ofbeldi,“ segir Anna.
„Ég er þakklát fyrir að DV fjallaði um málverkið mitt. En það vantar inn í fréttina að systir mín, sem er lögfræðingur, og bróðir minn neituðu mér um að fá myndina. Það var logið að mér að ég ætti ekki myndina en ég reyndi að fá hana,“ segir Anna ennfremur.
„Bróðir minn keypti íbúð pabba og flutti inn í hana og ég komst aldrei að myndinni, mér var haldið frá henni og hún var falin fyrir mér.“
Anna segir að dómurinn sé afar slæmur en hún sé eignalaus og þurfi að hafa það í huga varðandi ákvörðun um að áfrýja til Landsréttar. Ekki er ljóst á þessari stundu hvort dómnum verður áfrýjað.
„Þegar þetta gerðist var ég eignalaus og með fullt hús af börnum. En bróðir minn er moldríkur. Ég hef verið ekkja í 24 ár sem hefur þýtt að ég hef ekki haft tök á því að efnast. En ég vildi fá þessa mynd sem mér bar og ég var ekki að sækjast eftir peningunum heldur myndinni sjálfri. Þessi mynd var metin á fjórar milljónir en hann seldi hana á tvær og hálfa,“ segir Anna sem þessa dagana gerir upp hug sinn um hvað hvort hún ætlar að halda málarekstri áfram fyrir dómstólum.
