Fyrrverandi skólabílstjóri tapaði í gær skaðabótamáli gegn sveitarfélaginu Dalabyggð. Hann fór fram á skaðabætur á grundvelli þess að hann hefði misst starf sitt sem skólabílstjóri vegna ósannaðra ásakana um kynferðislega áreitni gegn unglingsstúlku. Álitið var að sveitarfélagið hefði gert rétt í því að láta börnin njóta vafans og hafna frekari samingum við vinnuveitanda mannsins um skólabílaakstur vegna áskananna.
Málið var fyrst höfðað með stefnu þann 12. nóvember árið 2019. Aðalmeðferð málsins var í desember 2020 og dómur er nú fallinn. Undir rekstri málsins var lagt fram bréf ríkissaksóknara um kæru á skólabílstjórann frá árinu 2013. Þar var hann sakaður um kynferðisbrot gegn ungri stúlku á árunum 2011 og 2012. Var hann meðal annars sakaður um káf og þukl á stúlkunni auk óviðeigandi kynferðislegs orðbragðs. Ríkissaksóknari taldi sannað að maðurinn hefði lagt hönd á læri stúlkunnar og strokið bak hennar niður að rassi en ekki væri nægilega margt komið fram í málinu til að ákæra manninn fyrir kynferðisbrot eða brot gegn barnaverndarlögum.
Þetta mál leiddi til þess að sveitarfélagið hafnaði tilboði vinnuveitanda bílstjórans um áframhaldandi skólaakstur. Ástæðurnar voru tilgreindar í bréfi frá Dalabyggð til verktakans. Maðurinn missti starf sitt hjá verktakanum í kjölfarið.
Skólabílstjórins krafðist skaðabóta annars vegar á grundvelli atvinnumissis vegna þessarar ákvörðunar og hins vegar vegna atlögu að æru sinni sem bréfið til vinnuveitandans hefði haft í för með sér, auk þess sem honum hefði ekki verið gefið tækifæri til að standa fyrir máli sínu og koma sjónarmiðum sínum á framfæri.
Málið snertir dóttur sveitarstjórnarfulltrúa og gagnrýndi bílstjórinn harðlega að sveitarstjórnarfulltrúinn hefði ekki vikið sæti á fundinum þar sem þessi ákvörðun var tekin.
Sveitarfélagið sagði rangt að maðurinn hefði ekki fengið að koma sjónarmiðum sínum á framfæri. Það hefði verið gert á sameiginlegum fundi með honum og verktakanum. Þá hafi sveitarfélagið ekki gert kröfu um að maðurinn yrði rekinn, eingöngu að hann sinnti ekki skólabílaakstri fyrir sveitarfélagið. Þá hafnaði sveitarfélagið ásökunum mannsins um að móðir stúlkunnar, hafi beitt sér sérstaklega í málinu á fundinum sem hún sat sem sveitarstjórnarfulltúi þegar ákvörðunin var tekin.
Sveitarfélagið taldi ekki sannað að maðurinn hefði orðið fyrir tjóni vegna ákvörðunarinnar og menn hefðu verið í fullum rétti til að taka þessa ákvörðun. Sveitarfélagið segist hafa með tilmælum sínum ekki lagt mat á réttmæti ásakana gegn manninum heldur byggt á lagareglum sem gilda í tilvikum sem þessum, um að láta börn njóta vafans. Það væri skylda sveitarfélagsins.
Fyrir liggur að maðurinn hefði verið einn af fimm bílstjórum verktakans sem hefðu ekið skólabíl fyrir sveitarfélagið ef tilboðið hefði verið samþykkt.
Í niðurstöðu héraðsdóms var áréttað að maðurinn væri með hreint sakavottorð en hann hafi verið kærður árið 2012 fyrir að hafa áreitt unglingsstúlku í fjögur eða fimm skipti þegar hann ók henni heim eftir að hún hafði gætt barna hans og einnig að hafa í eitt skiptið haldið um axlir stúlkunnar og látið höndina renna niður bakið á henni og stöðvað á rassi hennar. Málið var rannsakað af lögreglu en fellt niður þar sem sakfelling þótti ekki líkleg.
„Ráðið verður af framburði þeirra sveitarstjórnarmanna sem stóðu að fyrrgreindri ákvörðun og skýrslu gáfu við aðalmeðferð málsins, og einnig af gögnum málsins að öðru leyti, að þeir hafi heyrt af eða þekkt til þeirra ásakana sem fram komu á hendur stefnanda, sbr. fyrrgreint bréf ríkissaksóknara, og metið stöðuna á þann veg að ekki væri forsvaranlegt, með hagsmuni skólabarnanna í huga, að fallast á að stefnandi sæi um skólaakstur þeirra. Ekki hefði verið hjá því komist að láta börnin njóta vafans.“
Dómurinn féllst ekki á kröfur skólabílstjórans um vanhæfi föður stúlkunnar sem hann var sakaður um að áreita, í setu hans á bæjarstjórnarfundi. Þá segir dómurinn að sveitarstjórn hafi gætt trúnaðar um málið eins og sjáist af umfjöllun um það í fundargerðum.
Sveitarfélagið var sýknað af kröfum skólabílstjórans en málskostnaður fellur niður.
