„Það er skrýtið og úr háum söðli riddarans og hvíta hestinum að falla að vitandi að hafa nákvæmlega ekkert til þess unnið að upplifa skömm. Já, skömm fyrir það eitt að þyggja hjálp.“

Svona hófst ræða Unnars Erlingssonar, grafísks hönnuðar, um skömmina við það að þyggja hjálp en Öryrkjabandalag Íslands deildi ræðu Unnars á Facebook-síðu sinni. „Skömm er þungur baggi að bera,“ skrifaði Öryrkjabandalagið þegar Unnar stoppaði og brast í grát í ræðunni.

Fréttatíminn fjallar um myndband Öryrkjabandalagsins en þar segir að Unnar hafi vaknað við þann veruleika að geta ekki lengur séð fyrir fjölskyldu sinni.

„Ég fór með peninga, stuðnings til þess að eiga í sig og á,“ hélt Unnar áfram. „Hlustaði á sögurnar um meinta bótasvikara og fólkið sem lifir á kerfinu. Kerfinu sem einmitt ég og þú komum á fót, til þess einmitt að mæta fólki í okkar stöðu.“

„Hvað þarft þú í ráðstöfunartekjur ef þú missir starfsgetuna?“ spurði Öryrkjabandalagið í lok myndbandsins. „Ríkið hefur ákveðið að þér dugi 220.000 krónur, ævina á enda.“