Landsréttur sneri við í morgun dómi héraðsdóms í máli leikarans Atla Rafns Sigurðssonar gegn Leikfélagi Reykjavíkur og Kristínu Eysteinsdóttur fráfarandi Borgarleikhússtjóra.
Atla Rafni var sagt upp störfum við leikhúsið vegna ásakana um kynferðislega áreitni. Hann fékk aldrei að vita innihald ásakananna né hverjir ásakendur hans voru. Atli Rafn höfðaði mál á þeim forsendum að vinnuveitandi hans hafi ekki gert viðhlítandi rannsókn á ásökunum. Í héraði voru Atla dæmdar 5,5 milljónir í skaðabætur.
Þessu er Landsréttur ósammála. Í dómi Landsréttar segir meðal annars:
„Ekkert liggur fyrir í málinu um að við uppsögnina eða á síðari stigum málsins hafi aðaláfrýjendur haldið því fram eða gengið út frá því að færðar hefðu verið sönnur á að gagnáfrýjandi hefði gerst sekur um kynferðislega áreitni. Hafa aðaláfrýjendur einungis rökstutt uppsögnina með því að vísa til þess að með henni hafi ætlunin verið að tryggja starfsfrið innan leikhússins, gæta að orðspori þess og tryggja vellíðan starfsmanna. Með því að segja gagnáfrýjanda upp í tilefni af þeim tilkynningum sem bárust, þar á meðal frá þremur starfsmönnum Borgarleikhússins, voru framangreindir hagsmunir leikhússins og starfsmanna þess teknir fram yfir hagsmuni gagnáfrýjanda. Með því var hins vegar engin afstaða tekin til sannleiksgildis þeirra ávirðinga sem bornar höfðu verið á gagnáfrýjanda.“
Landsréttur telur ekki að Borgarleikhúsið hafi gerst sekt um meingjörð gegn æru Atla Rafns enda hafi fulltrúar leikhússins ekki látið falla nein ummæli um hann á opinberum vettvangi sem væru til þess fallin:
„Samkvæmt framlögðum gögnum birtist fyrst frétt um uppsögnina á vefmiðlum 19. desember 2017. Þar var meðal annars vitnað til tilkynningar gagnáfrýjanda sjálfs þar sem hann kvað ástæðu „brottrekstrar“ hans hafa verið nafnlausar ásakanir á hendur honum. Í frétt daginn eftir var vitnað til samtals fréttamanns við aðaláfrýjanda Kristínu. Þar greindi hún frá því að gagnáfrýjanda hefði verið gerð grein fyrir því hvers eðlis tilkynningarnar hefðu verið og að uppsögnin hefði verið viðbragð við „beinum tilkynningum“ meðal annars frá starfsfólki leikhússins. Þá hefði ríkt einhugur um ákvörðunina milli leikhússtjóra, framkvæmdastjóra og stjórnar leikfélagsins og að hún hefði verið tekin „eftir mikla yfirlegu og að vandlega ígrunduðu máli“. Ekki liggur fyrir að aðaláfrýjendur hafi látið önnur orð falla um uppsögnina á opinberum vettvangi. Engin meingerð fólst í framangreindum ummælum aðaláfrýjanda Kristínar. Þá er ósannað að aðaláfrýjendur hafi stuðlað að þeirri umfjöllun sem málið hlaut í fjölmiðlum.“
Landsréttur telur ekki að sönnur hafi verið færðar á bótaskyldu leikhússins gegn Atla og er þeim því hafnað.
