Sagnfræðingafélag Íslands varar við nýrri bók Björns Jónssonar í tilkynningu til fjölmiðla. Þar er hún sögð innihalda „fasískan áróður og gyðingahatur,“ rangfærslur og sögulega afbökun.
DV sagði frá útgáfu bókarinnar fyrr í vikunni.
Sagnfræðingafélagið bendir á að bókin, sem í upprunalegri útgáfu heitir „The Hoax of the Twentieth Century: The Case Against the Presumed Extermination of European Jewry“ og er eftir Arthur R. Butz, afneiti með öllu að Helförin hafi átt sér stað. Segir svo í tilkynningunni:
Bókin stenst engan veginn þær fræðilegu kröfur sem gerðar eru til sagnfræðirita eða fræðirita almennt. Fjölmargar rannsóknir og vitnisburðir sjónarvotta afsanna allt það sem haldið er fram í bókinni sem kom fyrst út vestra árið 1976.
Þá segir að bókin hafi verið bönnuð víða og að Amazon hafi afráðið að bjóða hana ekki til sölu:
Auk rangfærslna og sögulegrar afbökunar inniheldur bókin fasískan áróður og gyðingahatur. Bókin hefur verið bönnuð í einhverjum löndum og í Þýskalandi má ekki auglýsa hana. Vefbókaverslanir á borð við Amazon hafa tekið þá ákvörðun að bjóða bókina ekki til sölu.
Sagnfræðingafélagið hvetur, eins og við var að búast, til gagnrýninnar og upplýstrar umræðu um þessa og aðrar bækur sem „kasta ryki í augu lesenda og afvegaleiða fræðilega umræðu.“
Til að upplýst umræða geti átt sér stað þarf almenningur og fræðasamfélagið að hafa í höndum þau verkfæri sem þarf til að bregðast við augljósum sögufölsunum eða -afbökun. Mikilvægasta verkfærið er þekking og því skorar Sagnfræðingafélag Íslands á þar til bær stjórnvöld að taka nú þegar skref í þá átt að efla sögukennslu í grunn- og framhaldsskólum. Með því getur fólk forðast rit sem samin eru í vafasömum tilgangi og standast ekki fræðilegar kröfur.
Í kynningartexta bókarinnar í Bókatíðindum segir: „En hvað með þessa „Helför“? Heilar 6 milljónir manna myrtar á grimmilegan hátt í „gasklefum“…, er þetta nú ekki dálítið orðum aukið? Með vísindalegum vinnubrögðum hefst Arthur Butz handa við að rekja sig eftir atburðarás stríðsáranna en vísar jafnframt skjalafalsi, áróðri, ýkju- og skröksögum miskunnarlaust á bug og kemst loks að rökréttri niðurstöðu í bókarlok.“
Þegar blaðamaður DV hafði samband við Björn Jónsson við vinnslu fyrri fréttar um málið, vildi Björn ekki tjá sig að öðru leyti nema að staðfesta að hann væri útgefandi bókarinnar. Svo sagði Björn við blaðamann: „Takk fyrir að hringja,“ og lauk þar með símtalinu.
