Guðrún Karls Helgudóttir sóknarprestur í Grafarvogskirkju er ein af þeim sem var tilnefnd til biskupskjörs nú í mars. Hún hefur verið prestur í tvo áratugi og vígðist til prests í Sænsku kirkjunni í Dómkirkjunni í Gautaborg í janúar 2004. Guðrún stundar hreyfingu og útivist af miklu kappi. Hún hefur hlaupið nokkur maraþon og nýjasta áhugamálið er gönguskíði.  

Keppir í maraþonhlaupum

Guðrún hefur mikinn áhuga á hreyfingu og útivist. ,,Ég byrjaði reyndar ekki að hreyfa mig fyrr en eftir þrítugt. Fram að því sat ég á kaffihúsum og hreyfði mig helst ekki neitt,” segir hún og hlær. ,,Eftir fertugt fór ég að hlaupa en áður fyrr þótti mér fátt eins leiðinlegt og erfitt og að hlaupa. Ég tók út fyrir að þurfa að hlaupa í leikfimi í grunnskóla. En þetta hefur heldur betur breyst og ég er ómöguleg ef ég kemst ekki út að hlaupa nokkrum sinnum í viku auk þess sem gönguskíðin eru nýjasta áhugamálið mitt. Það er svo gott eftir erfiðan dag í kirkjunni, þar sem ég hef hitt mikið af fólki og gefið af mér allan daginn að geta farið út og hreinsað hugann. Stundum sem ég prédikanir á hlaupum, hlusta á hljóðbók eða hlaðvarp en oftar en ekki er ég að spjalla við skemmtilega hlaupafélaga. Hreyfing er virkilega góð fyrir andlega líðan á venjulegum dögum en um leið getur það reynt mjög á sálina að taka þátt í löngum hlaupum. Ég byrjaði að taka þátt í maraþonum 2018 og hef tekið þátt í sex slíkum. Ég stefni að því að ljúka sex stærstu maraþonum heims, Abbott World Marathon Majors en þau fara fram í Evrópu, Ameríku og Asíu. Ég hef lokið fjórum þeirra en á eftir að hlaupa í Tokyo og Boston. Næsta maraþon verður í Boston 2025 ef Guð lofar.

Undanfarin ár hef ég verið að bæta við mig utanvegahlaupum og finn að þau gera mér gott. Þau fylla mig svo mikilli gleði. Það er eitthvað einstakt við að hlaupa úti í náttúrunni og vera eitt með himni og jörð. Þá skiptir einhvern veginn ekkert máli nema einmitt þessi stund og þessi staður. Þetta er hin sanna núvitund og jarðtenging um leið og almættið er eitthvað svo nálægt.“

Þetta er brot af lengra viðtali við Guðrúnu sem lesa má hér: Óhrædd að takast á við áskoranir