„Ég hef alltaf átt dýr. Býsna marga ketti og einu sinni átti ég meira að segja hund. Ég hef þá kenn­ingu að gælu­dýr geri fólk betra og jafn­vel mest óþolandi fólk hef­ur fengið prik í minni bók ef það á gælu­dýr. Sér­stak­lega ketti. Ég held að við hjón­in höf­um mest átt fjóra ketti í einu og fannst það full­kom­lega eðli­legt ástand,“ skrifar fjölmiðlamaðurinn Logi Bergmann í pistli í Sunnudagsmogganum. Það hefur líklegast ekki farið framhjá lesendum DV að högni Loga og eiginkonu hans, Svanhildar Hólm, er týndur. Pistillinn er tileinkaður högnanum, Litlakisa.

„Við feng­um hann óvart, eft­ir að dæt­ur okk­ar ráfuðu inní íbúð á Dal­vík fyr­ir sex árum og gengu þar inná læðu með kett­linga sem hún hafði gotið nokkr­um dög­um fyrr. Þær féllu strax fyr­ir þeim eina ljósa í hópn­um og við sömd­um um að við mynd­um fá hann þegar hann væri til­bú­inn,“ skrifar Logi og heldur áfram.

„Svo kom hann. Pínu­lít­ill og úf­inn. Upp­hóf­ust hinar hefðbundnu umræður um nafn. Sum­ar hug­mynd­irn­ar voru dá­lítið und­ar­leg­ar. Dótt­ir okk­ar var hörð á að hann ætti að heita Jón Hólm Berg­mann. Við hætt­um reynd­ar við það þegar við áttuðum okk­ur á að hann myndi senni­lega alltaf verða kallaður Jón HB. Þannig að hann var bara kallaðir litli kisi, til aðgrein­ing­ar frá hinum ketti heim­il­is­ins. Svo bara fest­ist það við hann.“

Sefur ofan á Svanhildi

Logi segir í pistlinum að Litlikisi hafi einu sinni týnst áður, þegar hann var búinn að vera á heimilinu í nokkrar vikur.

„Óð út, eins og hann væri heims­borg­ari, fríkaði út og endaði uppí Katt­holti. Kom svo heim næsta dag með skottið milli lapp­anna, í orðsins fyllstu merk­ingu og fór varla útúr húsi eft­ir það. Ég held að ég geti full­yrt að síðan hafi hann ekki farið lengra en tíu metra frá hús­inu, og þá bara ef Svan­hild­ur var úti með hon­um. Yf­ir­leitt lét hann sér nægja að reka trýnið útum glugg­ann og þefa af heim­in­um.“

Logi lýsir undarlegum persónuleika högnans, að hann sofi helst ofan á Svanhildi og drekki bara úr baðkarinu svo fátt eitt sé nefnt. Fjölskyldan saknar hans mjög, en leitin hefur ekki borið árangur enn.

„En nú er hann týnd­ur aft­ur. Og það er hræðilegt. Við höf­um leitað útum allt. Dreift aulýs­ing­um, gengið um göt­ur um all­an bæ með harðfisk í poka, kallandi á hann. Það er mögu­lega ekk­ert sér­lega svalt að ganga kallandi um göt­ur, lykt­andi eins og Kola­portið en það skipt­ir ekki máli. Við verðum að finna hann,“ skrifar Logi. „Við höf­um fengið mikla hjálp frá fólki sem ger­ir sér grein fyr­ir því að það er stór­mál að týna ketti. All­ir eru boðnir og bún­ir að hjálpa til, líta inní bíl­skúra og opna kjall­ara. En það hef­ur engu skilað.“

Logi segist hafa reynt allt og sé alls ekki hættur.

„Ég hef mis­notað sam­fé­lags­miðla, logið mig inní Face­book-hópa til að getað birt aug­lýs­ing­ar og talað um þetta í út­varpsþætt­in­um mín­um. Og ég er ekki hætt­ur! Það er mögu­lega að renna upp­fyr­ir ykk­ur núna að ég er al­gjör­lega sam­visku­laus þegar um hags­muni katt­anna minna er að tefla. Þetta er semsagt í raun bara ein stór aug­lýs­ing um týnd­an kött. Og þetta er mynd af hon­um. Ég skamm­ast mín ekki neitt!“