Jón Ólafur Halldórsson, nýkjörinn formaður Samtaka atvinnulífsins, tók þátt í Vikulokum RÚV í morgun. Þegar talinu var vikið að veiðigjaldafrumvarpi ríkisstjórnarinnar sem nú er til afgreiðslu á Alþingi sagðist nýji formaðurinn vilja beita sér fyrir sáttum og samkomulagi milli stjórnvalda og sjávarútvegsins. Þegar hann var spurður nánar um það sagði Jón Ólafur að fresta þyrfti málinu fram á haust og svo láta efni þess taka gildi á fimm árum!
Miðað við þetta er alveg ljóst að sægreifarnir hafa þegar komið nýjum formanni SA þægilega fyrir í vasa sínum. Hann gerir ekkert með það sjónarmið að gjafakvótakerfi hefur verið við lýði um árabil og fyrri ríkisstjórn hafði ekki kjark til þess að hækka veiðigjöld og tryggja sanngjarnara leigugjald fyrir afnot sjávarútvegsins að auðlind þjóðarinnar. Afgjaldið hefur verið allt of lágt um árabil og nýr formaður SA talar nú fyrir því að enn eigi að draga á langinn leiðréttingu á þeirri óhæfu sem hefur viðgengist. Enn ein rödd hefur bæst í grátkór Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi.
Orðið á götunni er að það geti verið hættulegt fyrir framtíð Samtaka atvinnulífsins ef nýr formaður samtakanna lætur sægreifana stinga sér átakalaust í vasann á fyrstu dögum formannsferils síns. Önnur hagsmunasamtök í Borgartúni 35 verða þá að halda vöku sinni til þess að trúverðugleiki atvinnulífsins glatist ekki vegna þess illvíga hagsmunabrölts sem Samtök fyrirtækja í sjávarútvegi hafa staðið fyrir að undanförnu og notað stjórnarandstöðuna miskunnarlaust í herferð sinni.
Einnig er ljóst að varaformaður Sjálfstæðisflokksins ætlar ekki að láta sitt eftir liggja í þeirri lyga- og áróðursherferð sem nú stendur yfir. Hann birtir í dag grein í Morgunblaðinu og hamrar þar á þeim ósannindum að veiðigjöldin séu skattur og hækkun þeirra þar af leiðandi skattahækkun. Veiðigjöldin eru frádráttarbær rekstrarkostnaður hjá þeim fyrirtækjum sem greiða þau. Veiðigjöldin eru greiðsla fyrir afnot af fiskimiðum þjóðarinnar sem eru í eigu landsmanna. Ríkissjóður innheimtir afgjald fyrir notkun á þessari eign landsmanna. Þessum greiðslum svipar til húsaleigu sem atvinnulífið greiðir húseigendum sem leigja út húsnæði til atvinnustarfsemi. Í báðum tilvikum er um frádráttarbæran rekstrarkostnað að ræða. Ekki skatta! Verslunarfyrirtæki sem leigja húsnæði, t.d. í Kringlunni eða Smáralind, af húseigendum til að geta stundað atvinnustarfsemi sína hafa aldrei reynt að telja einhverjum trú um að húsaleiga sé skattur. Húsaleiga er rétt eins og veiðigjöldin frádráttarbær rekstrarkostnaður sem greiddur er fyrir afnot af eign sem aðrir eiga.
Samtök fyrirtækja í sjávarútvegi hafa staðið fyrir þeim lygaáróðri að um skatta og skattahækkun sé að ræða. Þeir stjórnmálamenn sem láta nota sig í slíkri herferð verða sér til minnkunar og teljast ekki merkilegir stjórnmálamenn. Jens Garðar Helgason, fyrrverandi stjórnandi hjá dótturfyrirtæki Samherja, hefur svo sem verið líklegur til að taka að sér hlutverk í þessari herferð. Það mun hins vegar mun engu breyta því að staðreyndirnar eru skýrar og áróðurinn missir marks. Veiðigjöld eru greiðsla fyrir afnot af eign sem notendur eiga ekki. Sambærilegur kostnaður í rekstri og húsaleiga. Jens Garðar verður að horfast í augu við þá staðreynd.
Orðið á götunni er að það hafi verið býsna hjákátlegt að sjá tvær blaðagreinar í sömu opnu Morgunblaðsins í dag, aðra eftir formann Sjálfstæðisflokksins og hina eftir varaformann flokksins, leiðtoga hins arms flokksins sem er klofinn í herðar niður eftir landsfund fyrr á þessu ári. Er svo komið að báðir armarnir verði að hafa svo góðar gætur hvor á öðrum að ekki sé óhætt að réttkjörinn formaður flokksins sendi frá sér kveðju til einnar atvinnustéttar án þess að varaformaðurinn stökkvi fram og birti grein í leiðinni? Guðrún Hafsteinsdóttir birtir hlýjar kveðjur til sjómanna í tilefni sjómannadagsins. „Hetjur hafsins“ er reyndar frekar væmin fyrirsögn en kunnugleg frá ýmsum öðrum. Í dag var flugdagur haldinn hátíðlegur og þá hefði verið við hæfi á ávarpa flugfólkið með svipuðum hætti – „Hetjur háloftanna“. Hvar á að láta staðar numið? Fyrrverandi formaður Samtaka iðnaðarins má heldur ekki gleyma öllu fólkinu í íslenskum iðnaði sem skapar gríðarleg verðmæti. Og hvað með heilbrigðisstéttina sem bjargar mannslífum á hverjum degi? Það getur verið hættulegt að gleyma sér í væmninni.
Loks var grátbroslegt að lesa skrif varaformanns Framsóknarflokksins, sem á nú ekki sæti á Alþingi. Hún reynir að halda því fram að stefna ríkisstjórnarinnar dragi úr hagvexti. Lilja Alfreðsdóttir er greinilega búin að gleyma því að sú ríkisstjórn sem hún sat í síðustu sjö árin skilaði af sér þannig á síðasta ári að það var ENGINN HAGVÖXTUR Á ÍSLANDI. Hagstofan birti nýjar tölur í liðinni viku þar sem fram kom að hagvöxtur var ekki aðeins enginn – hann var neikvæður! Samdráttur sem nam 0,7 prósentum. Hagvöxtur hefur hins vegar þegar tekið við sér á nýju ári undir forystu nýrrar ríkisstjórnar. Hagvöxtur mældist 2,6 prósent á fyrsta ársfjórðungi 2025. Verðbólga er einnig á niðurleið og stýrivextir lækka jafnt og þétt. Þetta gerist strax og ríkisstjórn Framsóknar, Vinstri grænna og Sjálfstæðisflokksins er farin frá völdum.
Orðið á götunni er að fulltrúar stjórnarandstöðuflokkanna og hjálparkokka þeirra, t.d. hjá samtökum atvinnulífs, ráði enn þá ekkert við reiðina og svekkelsið yfir valdaleysinu. Því sjáum við veikburða málflutning eins og hér hefur verið lýst og það mun halda áfram. Sú þróun er rétt að byrja.
