Ég ætla að leyfa mér að birta þessa mynd. Hún er tekin við opnun sýningar Huldu Hákon í Alþýðuhúsinu á Siglufirði í gær. Eins og kom fram í þáttunum Siglufjörður, saga bæjar, er Alþýðuhúsið nú listamiðstöð og vinnustofa listakonan Aðalheiðar S. Eysteinsdóttur, Öllu Siggu eins og hún er kölluð. Sýningin hefur yfirskriftina Það sem bátsmaðurinn sagði. Hér er eitt verkanna.
Þarna stinga saman nefjum við sýningaropnunina tvær uppáhaldpersónur í lífi mínu. Listakonan Hulda, svo heil og sönn, sem miðlar sinni einstöku sýn á lífið í sínum litríku, húmorísku og stundum angurværu verkum. Við höfum þekkst í marga áratugi við Hulda – alveg frá því við sáumst fyrst á Mokka þegar við vorum ung.
Svo er þarna Örlygur Kristfinnsson. Honum hef ég kynnst í ferðum mínum á Siglufjörð undanfarin ár. Örlygur er einstakur hugsjónamaður. Það er hann sem er á bak við uppbyggingu Síldarminjasafnsins – það er safn á heimsmælikvarða. Hann er myndlistarmaður og listfengur með afbrigðum, gerir upp gömul hús – Örlygur er sérlega fróður og svo er hann rithöfundur góður eins og sjá má í Svipmyndum úr síldarbæ, það eru tvær bækur um bæjarlífið á Siglufirði sem hann skrifaði og gögnuðust mér mikið við gerð sjónavarpsþáttanna.
