Brynjari Níelssyni, þingmanni Sjálfstæðisflokksins, þykir nóg um forræðishyggjuna sem hann telur ríkja hér á landi. Nú sé svo komið að Íslendingar beri enga ábyrgð á eigin hegðun og heilsu, heldur sé krafan fremur sú að ríkisvaldið hafi vit fyrir borgurum með stjórnlyndi. Þessu vekur hann athygli á í færslu á Facebook.
„Stjórnlyndi er annað orð yfir frekju og yfirgang. Margir þjást beinlínis af vanlíðan ef hlutirnir eru eins og þeir vilja hafa þá, jafnvel hjá öðru fólki sem þá varðar ekkert um. Það er afleitt þegar slíkt fólk hefur með höndum ríkisvaldið sem getur beitt þvingunum til að ná sínu fram.“
„Margir vilja þvinga okkur með sköttum til að borða og drekka eins og því finnst æskilegt. Skiptir engu máli að ekkert af þessum mat og drykk er skaðlegt nema í óhófi.“
„Sjarminn og fegurðin við manninn er fjölbreytileikinn og hversu ófullkominn hann er. Við hugsum misvel um heilsu okkar. Sumir borða of mikið en aðrir of lítið. Einhverjir hreyfa sig lítið en aðrir jafnvel of mikið. Ekki megum við gleyma þeim sem drekka ótæpilega áfengi eða þeim sem fara illa með peningana og eyði þeim í fjárhættuspil.“
„Krafan er um að ríkisvaldið taki í taumana með þvingunum ef ekki vill betur. Þess vegna á að banna okkur hinum eða skattlegja sérstaklega vegna þess að einhverjir borði of mikið, spili rassinn úr buxunum í fjárhættuspilum eða staupi óhóflega. Það virðist alltaf vera hægt að réttlæta stjórnlyndið og beitingu þvingana og refsinga með vísan til heilsusjónarmiða. Látum nú vera að stjórnvöld beiti áróðri en þetta óhóflega stjórnlyndi er komið út fyrir öll mörk.“
„Náttúrlega eilíf spurning hvar mörkin eru dregin? Við leyfum áfengi en bönnum absint sem er áfengi en mjög sterkt og höfugt. Leyfum við kannabis? Hvað þá með heróín? Ég velti fyrir mér sælgæti. Þegar ég var strákur urðu ótrúlega vinsælar gospillur sem krakkar sugu í gríð og erg. Þær beinlínis brenndu upp tennur – leiddu af sér faraldur tannskemmda. Það eru línur þarna sem færast til. Nú á tímum þykir tóbaksneysla afar ófín og reykingamenn þurfa að híma í skúrum eða undir vegg. Það er hins vegar fínt að sötra vín – og innréttaðir glæsilegir staðir utan um þessa neyslu, sem stundum getur orðið að fíkn. Þegar við vorum drengir að alast upp var ekkert mál að ná í sígarettur en aðstaða til áfengisneyslu var mjög takmörkuð.
„Ég var nú bara að tala um mat og drykk sem ekki er skaðlegur nema neytt sé í óhófi, Egill. Auðvitað veit ég að það eru mörk á öllu en það er óþarfi að taka alla ábyrgð af einstaklingnum á hegðun sinni og heilsu.“
