Morgunblaðið lagði til í vikunni að „ríkisstofnunin“ Umboðsmaður skuldara yrði lögð niður, þar sem færri leituðu til hennar en áður og því væri tilvistargrundvöllur hennar brostinn og því ríkinu í lófa lagið að spara kostnaðinn við embættið, en alls fóru um 280 milljónir króna í rekstur þess í fyrra.

Rúmlega 1.100 manns leituðu til embættisins í fyrra, en flestar umsóknir komu árið 2011, alls 3.100. Starfsfjöldi embættisins hefur farið úr um 100 manns niður í 17 manns frá stofnun árið 2010.

Sjá nánar: Morgunblaðið vill leggja niður ríkisstofnun sem aðeins er skipuð konum – „Hvers vegna er það ekki gert?“

Skattgreiðendum að kostnaðarlausu ?

Morgunblaðið fjallar aftur um málið í Staksteinum í dag, eftir að Ásta S. Helgadóttir, Umboðsmaður skuldara, birti svargrein í gær hvar hún kom á framfæri leiðréttingum. Sagði hún meðal annars að það væri rangt með farið hjá Morgunblaðinu að kostnaður embættisins væri greiddur af skattgreiðendum:

„Þetta er beinlínis rangt þar sem gjaldskyldir aðilar (fjármálafyrirtæki, Íbúðalánasjóður, lífeyrissjóðir og vátryggingafélög) standa straum af kostnaði en ekki skattgreiðendur. Hefur þetta fyrirkomulag verið frá stofnun embættisins.“

Samhengi hlutanna

Staksteinar svara  Ástu aftur í dag hvar fast er skotið:

„Í lögum um embættið kemur einmitt fram að þessir aðilar „skulu standa straum af kostnaði við rekstur umboðsmanns skuldara með greiðslu sérstaks gjalds í samræmi við ákvæði laga þessara sem rennur í ríkissjóð.“ Þarna er sem sagt um að ræða skatt á þessa aðila sem vitaskuld er svo á endanum greiddur af viðskiptavinum þessara aðila, almenningi. Sú fullyrðing umboðsmannsins að þjónustan sé „ókeypis“ er auðvitað fjarstæða. Raunar þarf ekki að fara í lögin til að sjá þetta, því í ársreikningi embættisins sjálfs segir að „framlög ríkisins“ nemi 275.900.000 kr. Mikilvægt er að ríkisstarfsmenn, ekki síst forstöðumenn, hvað þá þeir sem starfa við að veita ráðgjöf um fjármál, átti sig á þessu samhengi hlutanna.“