Þetta er í rauninni svo hryllilegt að manni finnst það skyggja á allt annað þessa dagana. World Wildlife Fund gefur út skýrslu þar sem segir að mannkynið hafi þurrkað út 60 prósentum af villtum dýrum jarðarinnar á síðustu 50 árum.

Við erum erum semsagt í óða önn að eyða lífi sem hefur þróast í milljónir ára. Þetta bætist við ofan á öll umhverfisspjöllin sem við völdum, gróðureyðingu, súrnun sjávar, loftslagsbreytingar.

Mér finnst það skelfileg tilhugsun að þetta skuli hafa verið að gerast á líftíma mínum. Það eru örfáar kynslóðir sem hafa tekið að sér það verk að eyða jörðinni. Arfleifðin sem við skilum eftir er hrikaleg.

Þetta er í raun langstærsta frétt ársins. En auðvitað er hún ekki efst á baugi í fjölmiðlum.

Eitt það umhugsunarverðasta sem ég hef lesið síðustu ár var í bók eftir ísraelska sagnfræðinginn Yuval Noah Harari.

Í bók sinni Sapiens talar hann um iðnvæddan landbúnað sem einn versta glæp mannkynssögunnar. Mér verður alltaf hugsað til þessa þegar hlakkar í mönnum yfir því hvað grænmetisætur og veganfólk sé nú vitlaust. En ég viðurkenni, ég er ekki vegan.

Harari leggur dæmið svona upp. Ef við tökum allt fólk í heiminum og setjum það á risastóra vigt myndi massi þess vera um 300 milljón tonn. Ef við tökum öll dýrin sem maðurinn hefur tekið í þjónustu sína, gert undirgefin sér og ræktar sér til matar, þá myndi massi þeirra vera um 700 milljón tonn.

Aftur á móti, ef við tökum villt dýr sem enn eru eftir í náttúrunni, er massi þeirra minni en 100 milljón tonn.

Svona hefur mannkynið lagt undir sig veröldina – og um leið skapað óskaplega þjáningu.