Manni verður stundum hugsað til blaðamanna á Morgunblaðinu sem eitt sinn unnu í háborg íslenskrar fjölmiðlunar – á tíma Matthíasar og Styrmis.

En vinna nú á blaði sem er svo gjörsamlega gegnsýrt af skoðunum eins manns – að það telst eiginlega vera prívatfjölmiðill hans. Blaðið gengur eiginlega ekki út á neitt annað en að verja persónulega arfleifð hans – og hagsmuni vina hans. Svona blað hefur eiginlega ekki verið gefið út á Ísland frá því á tíma flokksblaðanna, nei, hugsanlega verður að leita lengra aftur – allt til heimastjórnartímans.

Margir blaðamennirnir frá fyrri tíð eru farnir en aðrir þrauka.

Þó er eins og maður hafi séð örla á smá uppreisn 1. apríl þegar mbl.is bauð upp á aprílgabb þar sem var efnt til könnunar um andlit á nýjan 10 þúsund kall og svarið var Davíð Oddsson hvað sem maður valdi.

Kannski er það misskilningur – en þetta virkar eins og háð.

Mbl.is er reyndar miklu öflugri fjölmiðill en Morgunblaðið sjálft – og það er er merkilegt að stækasta pólitíkin úr prentmiðlinum virðist ekki færast svo mikið yfir á netmiðilinn.

Er það með ráðum gert?