Hreyfingin – og Dögun – stjórnmálasamtökin sem hún er að renna inn í efna til undirskriftasöfnunar gegn nýjum lögum um fiskveiðistjórnun.

Lögin mæta mótspyrnu frá þeim sem vilja engu breyta og þeim sem vilja miklar breytingar.

Það horfir semsagt ekkert sérlega vel fyrir þessari lagasetningu. Í undirskriftasöfnuninni er forseti Íslands hvattur til að samþykkja ekki lögin, fari þau í gegnum Alþingi.

Ef safnast einhver fjöldi undirskrifta, og málið fer í gegnum þingið með minnsta mögulega mun, eru í raun komin skilyrði fyrir því að forsetinn synji lögunum samþykkis – þ.e. samkvæmt því hvernig hann gerði grein fyrir synjun sína vegna Icesave-laganna.

Það gæti semsagt komið upp sú einkennilega staða að Ólafur Ragnar neiti að undirskrifa lög stuttu fyrir kosningar – eða stuttu eftir þær. Hann gæti jafnvel synjað lögunum samþykkis þótt hann hefði verið felldur af forsetastóli, því nýr forseti myndi ekki taka við fyrr en 1. ágúst.

Og þó þetta fari ekki svona, þá gæti verið mikill þrýstingur á forsetann vegna þessarar lagasetningar, einmitt á tíma kosninganna. Það gæti sett strik í reikninginn í kosningabaráttunni.

Því má svo bæta við að í grein í Morgunblaðinu um helgina fjallaði Þóra Arnórsdóttir forsetaframbjóðandi um málskotsréttinn og sagði að ekki væri boðlegt að stór mál væru knúin í gegnum þingið með minnsta mögulega meirihluta.

Tímaramminn er þó slíkur að varla er líklegt að eftirmaður Ólafs Ragnars þyrfti að glíma við þetta mál – nema þá síðar. Það verður alltaf annað tækifæri þegar kvótadeilurnar eiga í hlut.