Ég er ekki alveg að skilja að ekki megi ákæra fólkið sem réðist inn í Alþingishúsið á tíma búsáhaldabyltingarinnar. Það mun varla margir mótmæla því að að minnsta kosti tvívegis fóru mótmælin algjörlega úr böndunum, þarna og þegar hópur fólks kastaði grjóti að sex lögreglumönnum sem voru að verja Stjórnarráðið.

Daginn eftir klæddist fjöldi mótmælenda appelsínugulum lit til marks um að þeir kærðu sig ekki um ofbeldi. Þrátt fyrir að mikið hafi legið við, ríkti varla undanþága fyrir ofbeldi þessa daga.

Það að ákæra þennan hóp mótmælenda útilokar á engan hátt að fjársvikarar séu dregnir fyrir dóm  – þvert á móti virðist vera ansi góður gangur í starfi sérstaka saksóknarans. Þau mál eru hins vegar flókin og tekur tíma að leiða þau til lykta.

Ég er ekki alveg viss um að öllum þeim sem réðust inn í Alþingi gangi gott til. Varla þeim sem beit lögregluþjónana.

Í fyrradag gekk ég fram hjá einum þeirra sem ég sá að er ákærður þar sem hann gekk ásamt vini sínum í Austurstræti. Þegar ég var kominn steinsnar frá þeim heyrði ég þá muldra:

„Á ég að pissa á andlitið á þér?“