Deja–vu, sem er franska og þýðir „hef séð þetta áður“ er tilfinningin um að maður hafi upplifað ákveðnar aðstæður áður þrátt fyrir að hafa aldrei áður lent í þeim.
Tilfinningin getur verið ansi ruglandi en hún er ansi algeng. Allt að tveir þriðju hlutar allra upplifa deja–vu að minnsta kosti einu sinni á lífsleiðinni.
En af hverju upplifum við deja–vu?
Ýmsar kenningar eru á lofti um ástæðuna.
Ein þeirra er að þetta sé vegna þess að heilinn vinni hægar úr upplýsingum en skilningarvit okkar nema þær. Þetta gæti haft í för með sér að heilinn telji ákveðnar aðstæður vera „nýjar“ oftar en einu sinni þegar hann reynir að sækja þær upplýsingar sem skilningarvit okkar hafa þegar skráð.
Önnur kenning er að deja–vu megi rekja til minninga úr fyrra lífi eða úr samhliða heimum en þetta er auðvitað bara kenning byggð á vangaveltum einum saman og engar vísindalegar sannanir hafa komið fram sem styðja hana.
Þriðja kenningin er að deja–vu eigi sér stað þegar heilinn ber kennsl á aðstæður sem hann hefur skráð úr draumi eða einhverju öðru sem hann man eftir.
Þegar upp er staðið þá vitum við ekki hvað veldur deja–vu en þetta er algeng upplifun fólks og kemur oft á óvart.
Þetta er ekkert sem þarf að hafa áhyggjur af og þetta varir yfirleitt bara í örfáar sekúndur.
Það er því kannski best að túlka deja–vu, þegar þú upplifir slíkt næst, sem áhugaverða en meinlausa heilastarfsemi.
