Einu sinni bar ég út póst. Þá var aðalpóststöðin í Miðbænum, í gamla Pósthúsinu og hluta af gömlu lögreglustöðinni. Þetta var árið 1981 eða 1982. Ég man ekki hvort póstnúmerakerfið var tilkomið á þessum tíma, en póstinn bar ég út í Miðborginni og Vesturbænum norðan Hringbrautar – nema þegar ég var sendur suður í Skerjafjörð með póstpokann.

Það fannst mér alltaf dálítið mikil fyrirhöfn. Skerjó var langt út úr miðað við hina staðina þar sem ég bar út póstinn.

Skerjafjörðurinn er eitt af fyrstu úthverfum Reykjavíkur. Einu sinni var þetta heilt hverfi, svo komu Bretarnir og byggðu flugvöll, gerðu land upptækt, hús voru rifin eða flutt burt og hverfið klofnaði. Hörpugatan var víst bæði í Litla- og Stjóra-Skerjó, hún var fleyguð tvennt, en svo var nafninu sunnan flugbrautar breytt í Einarsnes.

Nú er komið upp undarlegt ágreiningsmál. Íbúar í Skerjafirði sætta sig ekki við að tilheyra framvegis póstnúmeri 102. Þeir vilja fá að vera áfram í póstnúmeri 101. Vísa til sterkrar „hverfisvitundar“ í Skerjafirði máli sínu til stuðnings.

Það er svosem frekar óljóst hvernig hverfisvitund tengist póstnúmeri, en 101 Reykjavík nær alla leið vestur á Granda og austur að Snorrabraut. Þannig að 101 inniheldur í raun mörg hverfi.

En það eru mjög alvörugefnar konur sem hér afhenda Degi B. Eggertssyni borgarstjóra mótmælaskjal vegna þessa gjörnings. Ef tekið verður tillit til andstöðu þeirra munu póstnúmerin á svæðinu líta út eins og sést hér að ofan, myndina birti Halldór Auðar Svansson, fyrrverandi borgarfulltrúi, á Facebook.