Stundum skilur maður ekki hamfarirnar í þingsölum. Það er eins og himinn og jörð séu að farast.

Í kvöld var þar allt vitlaust vegna atkvæðagreiðslu um tillögur Stjórnlagaráðs sem sumir vildu halda samhliða kosningum.

Það var eins og málið væri barasta dautt ef þetta tækist ekki.

En svo er auðvitað ekki. Ef ríkisstjórninni og stjórnarliðum er einhver alvara með þessu er þeim í lófa lagið að halda þessa atkvæðagreiðslu síðsumars og í haust – og nota tímann þangað til að tryggja að málið fái eins góða kynningu og auðið er.

Og í leiðinni hlýtur maður að spyrja: Hvers vegna er tillagan sem var deilt um í kvöld svo seint á ferðinni, hví þessi tímaþröng?

Loks má geta þess að í kvöld virðast hafa fallið einhver eftirtektarverðustu orð í þingsögunni:

„Þegar lýðræðið og kommúnisminn mætast, þá þarf lýðræðið að víkja.“