Gólfin voru þakin af mygluðum mat, mannasaur og rusli. Í barðherberginu var dýraskítur upp um alla veggi. Mikið drasl var á gólfum og erfitt að komast um innandyra. Á þessum ruslahaugum bjó par með 10 börn sín en þau eru á aldrinum fjögurra mánaða til 12 ára.
Lögreglan fór heim til fjölskyldunnar vegna þess að elsti sonurinn hafði hlaupist að heiman fyrr um daginn eftir að tölva var tekin af honum. Hann hafði fundist sofandi undir runna í garði nágrannans. Því hafði lögreglan verið kölluð á vettvang til að fara með hann heim.
Eins og nærri má geta fengu börnin ekki að dvelja lengur í húsinu en lögreglan kom þeim öllum í umsjá barnaverndaryfirvalda. Í framhaldi af samtölum við átta elstu börnin voru foreldrarnir síðan ákærðir fyrir vanrækslu, pyntingar og að stefna lífi og heilsu barnanna í hættu.
LA Times hefur eftir Sharon Henry, saksóknara í Solano sýslu, að henni sé verulega brugðið vegna málsins og því sem börnin hafa sagt frá. Hún sagði að börnin hafi verið pyntuð frá 2014 og að kvalalosti hafi legið að baki pyntingunum.
KTVU hefur eftir Greg Hurlbut, hjá lögreglunni í Fairfield, að hann hafi starfað sem lögreglumaður í 30 ár en hafi aldrei áður þurft að kæra nokkurn fyrir að pynta eigin börn.
Málið byggir ekki eingöngu á því sem lögreglumennirnir sáu eða því sem börnin sögðu. Mörg þeirra voru með stungusár, brunasár og merki eftir högg og skot úr hagla- eða loftbyssu.
Jonathan Allen, 29 ára húðflúrari og faðir átta af börnunum, hefur verið ákærður fyrir sjö tilteknar pyntingar og níu tilfelli vanrækslu. Lögreglan telur að yngsta barnið hafi ekki verið pyntað.
Ina Rogers, 30 ára móðir barnanna tíu, hefur enn sem komið er aðeins verið ákærð fyrir að hafa stofnað börnunum í hættu en saksóknari íhugar að ákæra hana fyrir fleiri brot. Rogers gengur laus og hefur vísað öllum ásökunum á bug og segir málið allt byggt á misskilningi. Húsið hafi verið á hvolfi þegar lögreglan kom því hún hafi verið að leita að týnda syni sínum og hafi hreinlega snúið öllu við og rifið út úr skápum.
Hún sagði að áverkarnir á börnunum væru tilkomnir vegna þess að þau væru börn. Hún sagðist vera „frábær móðir“ og að maðurinn hennar væri „frábær faðir“ en hann situr í gæsluvarðhaldi.
„Það voru engin brotin bein. Engin stór ör. Ekkert.“
Sagði hún um áverka barnanna.
Nágrannar fjölskyldunnar skilja ekkert í því af hverju þeir vissu ekki hversu mörg börn bjuggu í húsinu. Þau fengu heimakennslu og sáust aldrei utanhúss. Börnin sváfu öll í einu herbergi en foreldrarnir höfðu þrjú svefnherbergi til umráða sem þau nýttu til svefns, hugleiðslu og eitt var leikherbergi þeirra.
