Þar segir Sif frá ritskoðun sem hún var beitt af þáverandi yfirmanni sínum á Ríkisútvarpinu. Þetta var árið 2014, að sögn Sifjar, og var hún stödd heima hjá sér á náttfötunum í sófanum þegar farsíminn klingdi með skilaboðum.
„Þau eru frá þáverandi yfirmanni mínum á Ríkisútvarpinu. Svo virðist sem vikulegur stjórnmálapistill minn í dægurmálaþætti á Rás 2 hafi valdið titringi. Pistillinn fjallaði um andstöðu Framsóknarflokksins við byggingu mosku í Reykjavík. Dagskrárstjóri Rásar 2 óskar þess að pistlar mínir verði bornir undir hann persónulega áður en þeir heyrist á öldum ljósvakans.“
Sif segir að þetta hafi verið í fyrsta skipti sem hún fékk slíka beiðni, þrátt fyrir viðhorfsgreinar í hina ýmsu fjölmiðla í næstum áratug. Seinþreytt til vandræða kveðst hún hafa afhent dagskrárstjóranum næsta pistil til eftirlits.
„Að vanda fjallar pistillinn um hitamál vikunnar sem að þessu sinni eru enn frekari skakkaföll Framsóknarflokksins,“ segir Sif og rifjar upp að þegar Sigmundur Davíð Gunnlaugsson tók við embætti forsætisráðherra ári fyrr hafi eitt af hans fyrstu verkum verið að barma sér undan gagnrýni fjölmiðla sem hann kallaði loftárásir.
„Aldrei nokkurn tímann hafði mér dottið í hug að kona, sem sæti á náttfötunum fyrir framan sjónvarpið eins oft og hún kæmist upp með, sæist sem flugskeyti á radar forsætisráðherrans og flokks hans. Dagskrárstjórinn kvað upp dóm sinn. Mér var tjáð að hann væri „engin ritskoðunartýpa“. Engu að síður vildi hann nýjan pistil um annað efni. Honum þótti óþarfi að fjalla um Framsóknarflokkinn tvær vikur í röð.“
Í pistli sínum fer Sif um víðan völl og segir að ritskoðun eigi sér ýmsar birtingarmyndir. Hún rifjar upp orð breska rithöfundarins Hanif Kureishi sem lýsir furðu yfir því að við skulum nú aftur þurfa að berjast fyrir mörgu því frelsi sem okkur hefur áskotnast síðustu áratugi. „Á alþjóðadegi fjölmiðlafrelsis mættum við kannski fleiri furða okkur á hinu sama,“ segir Sif en dagurinn er haldinn 3. maí ár hvert.
