Vísir.is fjallaði í gær um prósaljóð í nýrri ljóðabók Bubba Morthens sem virðist vera beint gegn Brynjari Níelssyni, fyrrverandi þingmanni, Sjálfstæðisflokksins.
Fyrirsögn fréttarinnar var „Kaldar kveðjur til Brynjars í nýrri ljóðabók Bubba“. Ljóðið ber heitið „Torfbær í jakkafötum“ og segir Bubbi það vera of þröngan lesskilning að ljóðið fjalli sérstaklega um Brynjar, hið rétta sé að það fjalli um „alla þá fjölmörgu torfbæi sem setið hafi á þingi og varið sérhagsmuni með kjafti og klóm“.
Brynjar segir í nýjum pistli að Bubbi hafi loksins orðið við þeirri beiðni hans að semja um hann ljóð. Mörg bestu ljóð snillinga hafi verið samin í reiðikasti en þetta ljóð Bubba sé hins vegar í svipuðum gæðaflokki og þus reiðra innhringjenda á Útvarp Sögu.
Vísir birti eftirfarandi tvö brot úr ljóðinu:
„einn stóll í salnum hefur ávallt verið frátekinn fyrir þann sem í gegnum áratugina hefur haft það hlutverk að þagga niður í þeim sem gagnrýna siðferðið og einkavinavæðingu og pólitíska spillingu í skjóli grámans með lykillinn að dyrum rökkursins hvæsandi ekki vera að tjá þig um það sem þú veist ekkert um“.
„ef þú gerir þér ferð niður á alþingi getur þú séð hann sitja í stólnum litlausan hnusandi útí loftið með aldagamalt glott á þunnum vörum“
Brynjar segist sjálfur hafa verið að reyna fyrir sér í ljóðlist undanfarið og ætlar hann að birta fyrst ljóð sitt fyrir vikulokin. Segir hann að ljóðið fjalli um þá sem eru alltaf með reimaðan boxhanska og kýla tilviljunarkennt út í loftið:
„Ef eitthvað er að marka fréttir þá hefur Bubbi, vinur minn, loksins orðið við beiðni minni um að semja um mig ljóð. Mörg bestu ljóð snillinga hafa verið samin í reiðikasti, eins og Göllavísur Ása í Bæ. Það á ekki við um Bubba. Ef ég vissi ekki betur hefði ég haldið að þetta ljóð hafi komið úr smiðju reiða mannsins sem hringir daglega í útvarp Sögu og skilur ekkert í óréttlæti heimsins. Bubbi fær ekki verðlaun Jónasar Hallgrímssonar fyrir þetta ljóð en kannski bunch of money frá skattgreiðendum.
Sjálfur hef ég verið að reyna fyrir mér í ljóðlist. Þau ljóð eru ekki samin í reiðikasti en eru með dassi af hroka og leiðindum. Ég ætla að birta það fyrsta í vikulokin, sem er um þá sem alltaf eru með reimaðan boxhanska og kýla tilviljunarkennt úti í loftið og í hvern þann sem á leið um. Það er ljóð um sjálfhverfu, frekju og yfirgang. Kannski er það bara um mig sjálfan.“
