Hvað er betra en slúður um bresku konungsfjölskylduna? Jú auðvitað slúður um bresku konungsfjölskylduna sem byggir alfarið á getgátum og óljósum meintum heimildum. Kannski ætti að halda úti sérstökum miðli fyrir slíkar greinar sem gæti í stað þess að kallast Séð og Heyrt kallast: Tilgát’ og gisk. Það er kannski bara tímaspursmál hvenær það verður að möguleika og í hag Fókus að sækja um einkaleyfi á nafninu en það er ekki það sem við ætlum að rekja hér.
Þarna úti hafa menn komist til metorða sem sérfræðingar í málefnum konungsfjölskyldunnar, og eru jafnvel þekktir sem konunglegir rithöfundar, eða royal author eins og þeir kallast á bresku. Rétt er að taka fram að þessir höfundar eru ekki fæddir með neina silfurskeið í munni heldur hafa unnið sér inn konunglegu nafnbótina með því að vera með nefið í málefnum þessarar þekktu fjölskyldu og deila með almenningi kenningum sínum og hugleiðingum út frá nafnlausum frásögnum meintra heimildarmanna úr Buckingham-höll.
Hvað sem því líður. Það eru hertogahjónin Harry prins og Meghan sem vinsælast er að fjalla um þessa daganna enda hefa þau skipt Bretlandi í fylkingar. Fólk annað hvort elskar þau, eða hatar þau, en ekkert þar á milli. Slík hjón eru líkleg til vinsælda og vita það fjölmiðlamenn sem og konunglegir rithöfundar.
Rithöfundurinn Robert Hardman gaf nýlega út bók um Karl konung, The Making of a King: King Charles and the Modern Monarchy. Titill bókarinnar grípur marga strax enda einhver þversögn í því að tala um nútímalegt einræði. Það er þó ekki titillinn sem fólki fannst svo ljúffengur að það þurfti að leita til tannlæknis í kjölfarið, heldur örfáar setningar af innihaldinu. Nánar tiltekið málsgreinar þar sem Hardman heldur því fram að það sem hafi virkilega sundrað prinsabræðrunum Vilhjálmi og Harry hafi í raun ekkert að gera með deilur Harry við fjölskyldu sína eftir að hann flúði til Bandaríkjanna með eiginkonu sinni.
Þessi umdeilda fullyrðing Hardman er sú að Harry hafi gagnrýnt stóra bróður sinn fyrir að hafa gengið að eiga Katrínu sína, eða Kate Middleton. Hann ræddi málið við PageSix.
„Harry talar um að fólk eigi að giftast þeim sem það elskar en ekki þeim sem rétt er að giftast,“ segir Hardman. Harry hafi viðrað þessa skoðun sína í heimildarþáttunum Harry & Meghan á Netflix og þannig óbeint gefið til kynna að bróðir hans, Vilhjálmur, elski ekki konu sína heldur hafi valið hana því hún smellpassaði í hlutverk eiginkonu krónprins og verðandi þjóðhöfðingja. Á sama tíma hafi Harry sett sig á hærri stall þar sem hann hafi gengið að eiga bandaríska fráskilda leikkonu af einskærri ást.
„Ég held að þetta hafi sært Vilhjálm frekar en allt annað. Ég meina þarna var Harry að skjóta á bróður sinn og þá konu sem hann valdi sér með mjög opinberum hætti“
Það sem Harry sagði í áðurnefndum þáttum var orðrétt:
„Fyrir svo marga í fjölskyldunni, einkum karlmennina, getur verið freistandi eða þeir upplifað þörf til að giftast einhverjum sem passar inn í þennan ramma, fremur en einhvern sem þeim er ætlað að verja lífi sínu með. Munurinn þarna á milli er að annars vegar ertu að taka ákvörðun með hausnum, en hins vegar með hjartanu. Mamma mín [Díana prinsessa] tók flestar sínar ákvarðanir, ef ekki allar, með hjartanu sínu, og ég er sonur móður minnar.“
Hardman segir að það hafi svo verið annar nagli í líkkistuna þegar Harry fór ítarlega yfir samband sitt og samskipti við Vilhjálm í ævisögunni Spare.
„Báðir bræðurnir hafa gætt vel að friðhelgi einkalífs síns. Það hefur verið þeim mikilvægt. Vilhjálmur er lokaður maður. Hann mætir ekki í næstum eins mörg viðtöl og faðir hans gerði á hans aldri og sömuleiðis er fjölmiðlum meinað að hnýsast í fjölskyldulíf hans. Slík persónuvernd skiptir hann gríðarlegu máli en Harry hefur vaðið uppi og ausið sögum um bernsku þeirra yfir almenning,“ sagði Hardman.
Þar með hafi Harry gerst sekur um að brjóta gegn friðhelgi Vilhjálms, og það muni hann seint fyrirgefa.
