Svanberg Halldórsson, liggur í dag flatur eftir að hafa farið tólf ferðir upp á Esjuna á innan við sólarhring og slegið þar með Íslandsmet í Esjugöngu.
Ferðirnar fór hann til styrktar Ljósinu, endurhæfingar- og stuðningsmiðstöð fyrir krabbameinsgreinda og aðstandendur þeirra. Hann segir í samtali við blaðamann að hann hefði aldrei náð markmiðinu ef ekki væri fyrir þann góða stuðning sem hann fékk.
Ferðunum lauk hann á 23 klukkustundum og 29 mínútum. Í heildina gekk hann rúmlega 86 kílómetra og brenndi ríflega 17 þúsund kaloríur.
„Það sagði mér einhvern að þetta væri um vikuskammtur af kaloríum. Nú verður það bara pitsa í öll mál til að vinna þetta upp.“
Svanberg auglýsti ætlunarverk sitt ekki mikið því hann óttaðist að honum tækist ekki að ljúka við áskorunina.
„Það var ekki fyrr en ég var búinn að slá fyrra metið mitt, sjö ferðir, sem ég fór að hvetja fólk fyrir alvöru til að heita á mig.“
Samfélagsmiðlar minntu Svanberg fyrir stuttu á það að fyrir 10 árum síðan gekk hann 7 ferðir á Esjuna og sló þar með Íslandsmet í slíkum ferðum á einum sólarhring. Það met hans stóð aðeins í tvær vikur og langaði honum því að gera um betur núna og halda metinu þá aðeins lengur. Hann vildi leggja meira undir og ákvað því að helga afrekið góðum málstað og varð Ljósið fyrir valinu.
Svanberg er að sögn enginn íþróttamaður, og viðurkennir að það hafi nú verið tiltölulega brjáluð hugmynd að setja sér þetta markmið. Þegar hann fór ferðirnar sjö fyrir 10 árum hafi hann hins vegar gengið reglulega á fjöll.
Fyrstu ferðirnar þá var hausinn alveg skýr, segir Svanberg. Þó hafi ástandið verið orðið allt annað þegar hann lagði í síðasta skiptið af stað niður Esjuna. Þá hafi verið freistandi að leggjast bara til svefns. Hvert einasta skref hafi verið átak.
Þegar hann fór tólftu og síðustu ferðina var Svanberg bugaður á líkama og sál. Hann kveðst aldrei hafa tekist ætlunarverkið ef ekki hefði verið fyrir öfluga stuðningsmenn sem stöppuðu í hann stálinu og hvöttu hann til dáða. Þetta hafi skipt sköpum og án þess hefði honum ekki tekist að ljúka síðustu ferðunum.
Alls gengu 11 aðilar með honum á Esjuna og kann hann þeim sínar allra bestu þakkir. Hann greinir frá því að Facebook að þarna á Esjunni hafi hann uppgötvað hvar hans mörk liggja.
„Þarna liggja greinilega mín mörk, andlega og líkamlega, engin skömm í að viðurkenna það. Hefði ekki getað gengið eina ferð í viðbót þó það væri til að bjarga lífi mínu. Hvorki meira né minna en 11 manns gengu með mér í gær og guð minn góður hvað það hjálpaði mikið.“
Svanberg mun ekki vera mikið á ferðinni það sem eftir lifir helgar. Í samtali við blaðamann sagðist hann liggja bara flatur og sjái fram á að gera það sama á morgun. Á Facebook greindi hann jafnframt frá því að hann gangi ekki í dag óstuddur, en hann sé þrátt fyrir það brosandi út að eyrum.
„Í dag ligg ég rúmfastur með tvo helauma fætur sem öskra á mig hástöfum. Geng ekki um óstuddur, en það mun lagast fljótt. Ég ligg hérna brosandi út að eyrum með hátt undir fótunum og hugsa hlýlega til ykkar.“
Þó að afrekinu sé lokið þá er söfnunin enn í fullum gangi og verður allt fram á þriðjudaginn næsta. Í kjölfarið verður öllu söfnunarfé ráðstafað til Ljóssins.
En mun Svanberg endurtaka leikinn að nýju eftir tíu ár?
„Veistu ég hef verið spurður af þessu áður, en nei ég hugsa að þetta sé bara komið gott.“
