Reykjavík er ótrúleg sóðaborg.

Maður veit ekki hvað þarf að gera til að breyta þessu.

Borgin er nú orðið sóðalegri en flestallar borgir sem ég þekki í Evrópu. Maður sér draslið vel þegar vorar aðeins.

Kannski þarf aftur að fara í átak eins og „hrein torg – fögur borg“ hér um árið.

Það skilaði miklum árangri á sínum tíma.

Sinnuleysið er á furðu mörgum sviðum. Stundum finnst manni eins og borgin fylgist ekki með.

Snemma í vetur hengdu einhverjir brandarakallar einhvers konar jólaskraut utan um hálsinn á styttunni af séra Friðriki sem stendur fyrir neðan Bernhöftstorfuna. Og líka um hálsinn drengnum sem er með æskulýðsfrömuðinum og trúarleiðtoganum á styttunni.

Ég athugaði áðan. Það er ábyggilega að verða hálft ár – en draslið hefur ekki verið fjarlægt enn.

Ég ætla ekki að kvarta mikið undan „skemmtigarðinum“ sem er hérna við hliðina á húsinu hjá mér – við svokallaðan Einarsbrunn.

En hann er hreinn viðbjóður. Það virðist enginn hirða um svona svæði. Krakkarnir í MR mega ekki lengur reykja á skólalóðinni svo þeir koma þarna yfir götuna til að fá sér sígarettu.

Og sumir kennararnir líka.

Ég hef reyndar velt því fyrir mér að bjóðast til að taka skemmtigarðinn í fóstur. Ég myndi byrja á að láta fjarlægja sandkassann sem kettirnir hafa ekki einu sinni lyst á að pissa í.

Á endanum myndi ég líklega innlima hann í garðinn hjá mér. Ég er ekki með sérlega græna fingur en þetta getur ekki versnað.