Píratar kusu sér formann í fyrsta sinn í sögu sinni í gær, sem er Oktavía Hrund Guðrúnar Jóns. Hán er varaborgarfulltrúi flokksins en athygli vekur að Oktavía bar sigurorð í kosningunni af Alexöndru Briem sem verið hefur í borgarstjórn fyrir Pírata og verið mun meira áberandi á sviði stjórnmálanna en Oktavía. Alexöndru virtist nokkuð brugðið í samtölum við fjölmiðla og heyrst hafa sögusagnir um að baktjaldamakk hafi ráðið nokkru um ósigur hennar en rétt undir 100 manns munu hafa tekið þátt í kjörinu. Alexandra segist vera að melta þau skilaboð sem henni hafi verið send með tapinu en ljóst virðist að einhver særindi séu í hennar herbúðum því faðir hennar hefur sagt skilið við flokkinn.

Faðir Alexöndru er Valgarður Guðjónssson, tónlistarmaður og sérfræðingur í hugbúnaðargerð. Valgarður er einna þekktastur fyrir að hafa verið í pönkhljómsveitinni Fræbblarnir.

Hann skrifar á bloggsíðu sína að Píratar hafi orðið til í einfeldningslegri og beinlínis hættulegri baráttu gegn höfundarrétti og hann hafi fyrst um sinn deilt um þessar áherslur við aðra flokksmenn:

„En þrátt fyrir nafnið þá fjaraði þetta út – eftir stóð barátta fyrir heiðarlegum stjórnmálum, gagnsæi, mannréttindum og nýrri stjórnarskrá. Allt hlutir sem mér fundust mjög mikilvægir. Ekki spillti hversu öflugir einstaklingar voru í starfi og framboði fyrir Pírata (best að nefna engin nöfn, ég myndi gleyma einhverjum sem ætti skilið að ég nefndi).“

Ekki aðalatriði að vera dóttir

Valgarður segir að það skipti ekki mestu máli að Alexandra sé dóttir hans en:

„Það sem ég get ekki sætt  mig við er að Alexandra hefur verið ótrúlega dugleg að vinna að stefnu flokksins, óþreytandi að starfa innan félagsins, sívinnandi fyrir kosningar að styðja frambjóðendur – hvort sem hún var sjálf í framboði eða ekki.“

Valgarður segir að Alexandra hafi unnið mjög vel í borgarstjórn Reykjavíkur síðustu kjörtímabil, ekki auðvelt starf og auðvitað sé ekki hægt að gera svo öllum líki – en hún hafi verið vel liðin af samherjum, andstæðingum og samstarfsfólki.

Hann segir ljóst að Píratar séu í vandræðum, eftir Alþingiskosningarnar fyrir ári þar sem flokkurinn datt út af þingi. Ef svona eigi að halda á málunum sé út um flokkinn:

„Ég held að dagar Pírata séu taldir ef þetta er hugarfarið, vanþakklæti og vantraust eru fyrstu orðin sem koma upp í hugann. Mögulega væru Píratar ekki í vandræðum ef þeir sem töldu rétt að taka þátt í að kjósa formann hefðu verið virkir í starfi flokksins.“