Sigmar Guðmundsson, þingmaður Viðreisnar, segir að það hafi verið dapurlegt að taka þátt í atkvæðagreiðslu á mánudag um fyrirspurn vegna Lindarhvolsmálsins. Meirihluti Alþingis greiddi atkvæði gegn því að leyfa fyrirspurnir um greinargerð setts ríkisendurskoðanda um málið. Teflt er fram þeim rökum að birting greinargerðarinnar eða upplýsinga úr henni vegi að sjálfstæði Ríkisendurskoðunar.
Lindarhvoll var stofnað árið 2016 og er tilgangur félagsins að annast umsýslu, fullnustu og sölu á eignum ríkisssóðs. Miklar eignir sem runnu til ríkisins í kjölfar fjármálahrunsins árið 2008 hafa verið í umsýslu félagsins og hefur verið tekist hart á um þá umsýslu.
Sigmar segir í pistli á Facebook að með niðurstöðu atkvæðagreiðslunnar hafi verið reistur hár og voldugur þagnarmúr á Alþingi:
„Það var dapurlegt að taka þátt í atkvæðagreiðslunni á Alþingi í fyrradag um fyrirspurn vegna Lindarhvols. Í stað þess að virða rétt þingmanna og almennings til að fá upplýsingar um mál sem varðar eigur almennings upp á hundruð milljarða, er reistur hár og voldugur þagnarmúr þar sem forseti Alþingis er verkstjórinn.“
Forseti Alþingis er Birgir Ármannsson, þingmaður Sjálfstæðisflokksins. Sigmar beinir spjótum sínum að honum og bendir á að hann neiti að birta greinargerðina þó að allir aðrir í forsætisnefnd vilji aflétta leyndinni á henni. Hann bendir þeim sem segja að birting greinargerðarinnar vegi að sjálfstæði Ríkisendurskoðunar á að Alþingi fari sjálft með mikilvægt eftirlitshlutverk gagnvart framkvæmdavaldinu:
„Það eftirlitshlutverk verður að virkja þegar fyrir liggur að tveir fyrrverandi ríkisendurskoðendur, sem báðir hafa rannsakað starfsemi Lindarhvols, eru ekki sammála um hvað gekk þar á, þegar eigur almennings voru seldar.
Ætlar Alþingi Íslendinga að umgangast eftirlitshlutverk sitt með þeim hætti að öðrum þeirra sé trúað í blindni en ekki hinum? Án þess að öll gögn málsins hafi verið birt? Og er það virkilega svo að þegar settur ríkisendurskoðandi, sem er trúnaðarmaður Alþingis og kosinn af þinginu, vill opinbera vinnu sína í þágu almennings, að þá sé það forseta þingsins að setja greinargerðina ofan í skúffu, loka, læsa og henda lyklinum í sjóinn.“
Sigmar vill meina að meirihluti sé að verða til að Alþingi fyrir birtingu greinargerðarinnar. Niðurstaða atkvæðagreiðslunnar á mánudag hafi hins vegar verið mjög dapurleg:
„Þingmenn VG þurftu að fresta atkvæðagreiðslu í klukkutíma í fyrradag til að funda um málið. Héldu þá margir á Alþingi að skriður væri að komast á málið. Niðurstaða fundarins var hins vegar augljóslega sú að kaupa rammgerðan hengilás fyrir forseta Alþingis.“