Skólamunastofa Austurbæjarskóla geymir stórmerka gripi úr sögu skólastarfsins. Er hún vistuð í herbergi í risi Austurbæjarskóla. Til hefur staðið að leggja þetta safn niður en hollvinafélag skólans hefur barist mjög fyrir því að það verði starfrækt áfram.
Fulltrúar Sjálfstæðisflokks og Flokks fólksins hafa lagt fram tillögur í borgarráði um að Skólamunatofa verði rekin áfram. Í bókun fulltrúa Sjálfstæðisflokksins segir:
„Um árabil hefur merkum munum úr skólastarfi í Reykjavík verið safnað saman til varðveislu í svonefndri skólamunastofu, sem staðsett er í risi Austurbæjarskóla. Hollvinafélag skólans hefur annast varðveislu gripanna og sýningarhald á þeim í sjálfboðavinnu. Lagt er til að horfið verði frá þeim áformum að leggja skólamunastofuna niður. Þess í stað verði framtíð hennar tryggð, helst í núverandi húsnæði í risi Austurbæjarskóla en annars í öðru hentugu húsnæði á vegum skóla- og frístundasviðs eða Borgarsögusafns Reykjavíkur.“
Áheyrnarfulltrúi Flokks fólksins í borgarráði telur að húsnæði Austurbæjarskóla sé illa nýtt og því eigi að vera nægilegt pláss fyrir áframhaldandin rekstri Skólamunastofu. Einnig sé óheppilegt að nota risið í skólahúsinu undir kennslu:
„Til stendur að leggja niður skólamunastofu Austurbæjarskóla, sem varðveitir sögu skólans með hinum ýmsu munum. Hollvinafélag Austurbæjarskóla hefur barist fyrir að halda stofunni lifandi. Lagt er til að hætt verði við þessi áform og ákvörðunin endurskoðuð. Hér er um að ræða vanhugsað skref sem einkennist af geðþóttaákvörðun eftir því sem séð verður. Þess utan er þetta í hrópandi mótsögn við auglýsingu um stöðu skólastjóra Austurbæjarskóla. Þar stóð einmitt að leitað væri að einstaklingi sem gæti leitt starfið inn í framtíðina með virðingu fyrir ríkri menningarlegri arfleifð. Hverju má það sæta að skólastjórinn skuli ekki sporna við fæti hér?“
„Til stendur þvert gegn vilja fjölda manns að loka skólamunastofu Austurbæjarskóla. Fulltrúi Flokks fólksins spyr hvert munirnir eigi að fara. Munu þeir fá stað þar sem hægt verður að sýna þá? Munirnir sem þarna eru varðveittir, eru menningarverðmæti. Það yrði afar sorglegt ef þeir lendtu ofan í kössum og geymslu einhvers staðar úti í bæ á vegum borgarinnar. Þar verða þeir engum til ánægju og gleymast bara. Fulltrúi Flokks fólksins vill benda borgaryfirvöldum á að skólamunastofan raungerir margt sem nefnt er í menningarstefnu borgarinnar. Það verður ekki liðið að sópa þessum merkilegu munum ofan í kassa þar sem þeir gleymast.“
„Fulltrúi Flokks fólksins hefur rætt við aðila sem þekkja vel til Austurbæjarskóla. Húsnæðið er illa nýtt. Ein kennslustofa er notuð eina stund á viku. Námsráðgjafinn hefur heila stofu fyrir sig. Nýting á bíósalnum er lítil. Ekki verður séð að Spennistöðin sé nýtt að einhverju ráði. Risið sem nú á að fá annað hlutverk en að varðveita skólamuni spilar nú stórt hlutverk skyndilega. En risið er versti kosturinn í húsinu að mati þeirra sem þekkja til, ef leita þarf að stað fyrir eitthvað nýtt í skólastarfinu. Íbúasamtök miðborgarinnar og fleiri aðilar hafa ályktað gegn því að risið verði tekið undir kennslu. Þetta eru m.a. rök fyrir því að fulltrúi Flokks fólksins telur að það sé mikilvægt að þarfagreina húsnæði Austurbæjarskóla.“
