Gunnlaugur Auðunn Juliusson, fyrrverandi sveitarstjóri Borgarbyggðar og einn þekktasti langhlaupari þjóðarinnar skrifaði færslu á Facebook í morgun þar sem hann ræðir komandi forsetakosningar. Hann telur gott að það séu kosningar í vændum, það sé mjög mikilvægt fyrir lýðræðið.

„Það verða forsetakosningar í vor. Það er fínt að mínu mati. Það hafa allir, sem sækja umboð sitt til almennings til einhverra verka, gott af því að að störf þeirra séu sett undir mæliker með ákveðnu millibili. Það er hryggjarstykkið í lýðræðissamfélögum. Lýðræði er ekki sjálfgefið. Vafalaust munu einhverjar aurslettur fjúka þegar nær kosningum dregur. Það er bara eins og gengur. Að mínu mati er lágflug umræðunnar þó mest þegar hamrað er á því að það eigi bara alls ekki að kjósa. Fyrir því eru nefndar ýmsar ástæður. Þegar allt um þrýtur þá er borið fyrir sig kostnaði við kosningarnar. Slík viðhorf vega harkalega að hornsteinum lýðræðisríkisins.“

Gunnlaugur varpar fram nokkrum spurningum sem gefa sterklega í skyn að besta leiðin til að meta hæfni forseta sé einmitt með kosningum.

„Hvernig á að meta það hvort þjóðkjörinn aðili hafi staðið sig vel í starfi eða ekki nema með kosningum? Eiga þeir sem hæst hafa að stjórna því mati? Á að taka afstöðu um slíkt með skoðanakönnunum? Hver myndi síðan taka sér slíkt alræðisvald að taka ákvörðun um að nema stjórnarskrána úr gildi að þessu leyti? Hvað veit ég?“

Að lokum hrósar hann fyrrverandi forseta, Ólafi Ragnari Grímssyni fyrir sína forsetatíð, en hann segir að hann hafi gert vel með því að gera embættið pólitískt. Gunnlaugur segir að mikilvægasta hlutverk forseta sé að vera einskonar öryggisvörður.

„Það má nefnilega ekki gleyma því að Ólafur Ragnar Grímsson gerði forsetaembættið hápólitískt, sem betur fer. Hann vísaði Icesave samningunum í þjóðaratkvæði og það ekki einu sinni heldur tvisvar. Það var reyndar gert við litlar vinsældir ráðandi afla þess tíma.   forsetans. Það sýndi bæði endanleg gerð samninganna og síðan niðurstaða Evrópudómsstólsins. Að mínu viti hefur reynslan sýnt að eitt mikilvægasta hlutverk sitjandi forseta hverju sinni sé að gegna hlutverki öryggisvarðar í þeim málum sem varða almannaheill í hinu stóra samhengi. Því eru forsetakosningar nauðsynlegar, bæði til að fá umræðu um hvernig hefur til tekist svo og til að móta áherslur embættisins inn í framtíðina. Hvernig atkvæðinu verður varið er svo bara allt annað mál.“