Björn Bjarnason, fyrrum ráðherra Sjálfstæðisflokksins, er enginn aðdáandi Steingríms J. Sigfússonar, forseta Alþingis, líkt og hann tekur fram í pistli sínum á heimasíðu sinni. Hann tekur þó upp hanskann fyrir Steingrím í Þingvallamálinu, þar sem krafist hefur verið afsagnar hans vegna þeirrar ákvörðunar að fá Piu Kjærsgaard, forseta danska þingsins, til að halda þar ræðu. Það gerði rithöfundurinn Jón Kalman til dæmis.
Steingrímur hefur sjálfur svarið af sér ákvörðunina og benti þess í stað á að Unnur Brá Konráðsdóttir, forveri hans, hafi verið í embætti þegar ákvörðunin um Piu var tekin.
Björn minnist einnig á þá staðreynd:
„Hvað sem líður persónulegri afstöðu til þess að Steingrímur J. sé forseti alþingis er óréttmætt að krefjast afsagnar hans vegna komu Kjærsgaard til hátíðafundar alþingis 18. júlí vegna 100 ára fullveldisafmælisins. Hann var ekki forseti alþingis í október 2016 þegar þingheimur samþykkti að efna til fundarins á Þingvöllum. Hann var ekki heldur forseti alþingis í ágúst 2017 þegar fastmælum var bundið að bjóða danska þingforsetanum. Hann fór hins vegar með forsætisnefnd alþingis til Kaupmannahafnar sumardaginn fyrsta 2018 og gekk endanlega frá því að Kjærsgaard kæmi á hátíðarfundinn og lét taka mynd af sér með henni með hátíðarfána í Kristjánsborgarhöll.“
Áður hafði Björn tekið fram sérstaklega óánægju sína með kjör Steingríms til embættis forseta Alþingis:
„Seint verður hér á þessari síðu lýst ánægju yfir að Steingrímur J. Sigfússon var kjörinn forseti alþingis. Líklega má leggja það að jöfnu um þróun stjórnmála á Íslandi og í Danmörku að Pia Kjærsgaard var kjörin forseti danska þingsins og Steingrímur J. þess íslenska. Í báðum tilvikum var það gert að kröfu viðkomandi til að tryggja stuðning flokka þeirra við samsteypustjórn.“
„Bæði voru þau Steingrímur J. og Kjærsgaard að sinna forsetaskyldum sínum. Að krefjast afsagnar Steingríms J. fyrir það og láta eins og að taka beri skrif í þá veru alvarlega er út í hött. Raunar er það jafnmikið út í hött og að krefjast þess af Boris Johnson að hann biðjist afsökunar á að tala líkingamál um þá sem klæðast búrkum. Með hverjum deginum skýrist betur að árásirnar á Johnson eru gerðar til að halda honum frá leiðtogasæti í breska Íhaldsflokknum. Þeir sem krefjast afsagnar Steingríms J. vegna komu Kjærsgaard vilja sprengja stjórnarsamstarfið. Þeir sem reyna að ná sér niðri á Boris Johnson í búrkumálinu vilja stöðva pólitískan framgang hans. Þau eru ekki alvarleg viðfangsefni stjórnmálanna eða háleit hugsjónamál þeirra sem velja sér slík tilefni til að viðra skoðanir sínar á mönnum og málefnum, setja fram kröfur um afsögn eða afsakanir.“
