Séra Hildur Eir Bolladóttir, prestur á Akureyri, spyr sig hvort gjörningur Snorra Ásmundssonar í Hríseyjarkirkju á dögunum sé annaðhvort list eða fíflagangur. Hún lætur yfirmanni sínum, Guði Almáttugum og Snorra sjálfum eftir að úrskurða um hvort sé, en af orðum hennar gæti einhver talið að sjálf hallist hún heldur að því að um fíflagang hafi verið að ræða:
„Hvað gjörning Snorra Ásmundssonar í Hríseyjarkirkju varðar þá er þetta alltaf á endanum spurningin um hvort gjörningurinn var list eða fíflagangur. Ef þetta var list þá þýðir það að messuklæði, sem í raun eru bara táknræn en ekki heilög, voru notuð sem efniviður til að bæta skilning okkar á heiminum, okkur sjálfum og þar af leiðandi á Guði en það er það sem listin gerir og þess vegna er hún einn angi guðfræðinnar. Ef þetta var bara pjúra fíflagangur og löngun til að hneyksla eins og mann langar kannski í áfengi eða blóðuga nautasteik, þá er þetta bara dónaskapur og ekkert annað. Hvort var þetta list eða fíkn? Það er stóra spurningin sem Snorri og Guð geta einir eða ein svarað.“
Gjörningur Snorra hefur vakið reiði meðal eyjaskeggja og sagði formaður sóknarnefndar í Hrísey, Narfi Björgvinsson, að Snorri hefði „misnotað“ kirkjuna þar sem kirkjan hafi verið lánuð undir því yfirskini að um tónleika væri að ræða, líkt og venja sé. Sagði Narfi að vegna þessa gæti kirkjan ekki lengur treyst fólki fyrir kirkjunni, og að það væru „þessi skemmdu epli sem skemma fyrir öðrum.
Snorri sagði sjálfur að hann teldi enga ástæðu til að biðjast afsökunar, þar sem boðskapur Jesú hafi verið misskilinn.
Þá sagði Snorri við RÚV að hann hafi vel vitað hvað hann væri að gera:
„Auðvitað fór ég inn á viðkvæmt svæði. Ég vissi alveg hvað ég var að gera. En viðbrögð fólks eru ýmis og listamaður getur ekki einn borið ábyrgð á þeim.“
Þá má greina af orðum Snorra, að hann telji hugmyndina um almættið æðri sjálfum trúarbrögðunum:
„Þegar maður veit, fær maður ekki að trúa. Kristni er bara ein mynd af guði, eða æðri mætti. Trúarbrögð eru aðeins búningur utan um almættið. Mína tengingu við máttarvöld þarf ég ekki að skreyta með trúarbrögðum.“