Efnahagsbatinn á Íslandi er ótvíræður. Hann vekur athygli víða um lönd. Atvinnuleysi er lítið og hagvöxtur er góður þrátt fyrir að ekki hafi verið ráðist í stórframkvæmdir. Meðallaun eru reyndar lægri á Íslandi en í mörgum samanburðarlöndum, en það er varla von á öðru eftir hrunið.

Hins vegar geta menn haft stórar efasemdir um þennan efnahagsbata og hversu sjálfbær hann er. Batinn verður til innan gjaldeyrishafta sem er mjög erfitt að leggja af.

Lesandi síðunnar sendi nokkrar línur þar sem dregin er upp dökk mynd:

„Fyrir hrun… var lífskjörum haldið uppi á Íslandi með „fölsuðu“ gengi krónunnar og glórulausum lántökum EINKAAÐILA. Þetta olli hruni nr. 1.

Eftir hrun… er lífskjörum haldið uppi á Íslandi með „fölsuðu“ gengi krónunnar og glórulausum lántökum RÍKISINS. Þetta MUN valda hruni nr. 2.

Fyrir hrun var krónan of sterk vegna ÓHEFTS innflæðis á gjaldeyri (Hægri stjórn)

Eftir hrun er krónan of sterk vegna HEFTS útflæðis á gjaldeyri (Vinstri stjórn)

… Titanic nr. 2 er að sigla sömu leið til baka og enginn hefur lært neitt…peningastefnutrixin eru þau sömu og áður ….

… því er eðlilegt að spyrja: Hver var höfundur peningastefnunnar fyrir hrun og hver er höfundur peningastefnunnar eftir hrun?“