Tónlistarkonan Billie Eilish var með valdeflandi skilaboð síðastliðið mánudagskvöld á tónleikum sínum í Miami. Þetta voru fyrstu tónleikar hennar á tónleikaferðalagi hennar um heiminn.
Fatastíll Billie Eilish hefur lengi vakið athygli. Hún hefur ávallt komið fram í útvíðum fötum sem fela vaxtarlag hennar þar sem hún hefur ekki viljað athyglina á líkama sinn. Hún hefur áður sagt að hún klæðist víðum fötum til að forðast það að vera kyngerð.
Billie Eilish tæklar þau sem hafa líkamssmánað (e. body shame) hana í öflugu myndbandi sem hún sýndi á tónleikunum. Í myndbandinu klæðir hún úr fötunum þar til hún er aðeins á brjóstahaldaranum og sekkur í dökka laug.
„Ef ég klæðist því sem mér finnst þægilegt, þá er ég ekki kona,“ segir Billie í myndbandinu.
„Ef ég klæðist einhverju minna, þá er ég drusla. Þó þið hafið aldreið séð líkama minn, þá dæmið þið mig fyrir hann. Af hverju?“
Í lok myndbandsins varar hún fólk við að „draga ályktanir um annað fólk vegna stærðar þeirra.“
Myndbandið er tvær mínútur að lengd. Þú getur horft á brot úr því hér að neðan.
empowering pic.twitter.com/IBOl9LF0rU
— a 77 (@ILOMIL0S) March 10, 2020
Gjörningur Billie hefur vakið mikla athygli þar sem þetta er í fyrsta sinn að hún sýnir líkama sinn á þennan hátt. Fjölmiðlar á borð við BBC, E! News og USA Today hafa fjallað um málið.
Do you really know me?
You have opinions about my opinions, about my music, about my clothes, about my body.
Some people hate what I wear, some people praise it. Some people use it to shame others, some people use it to shame me.
But I feel you watching… always. And nothing I do goes unseen.
So while I feel your stares, your disapproval or your sighs of relief, if I lived by them, I’d never be able to move.
Would you like me to be smaller? Weaker? Softer? Taller?
Would you like me to be quiet?
Do my shoulders provoke you? Does my chest? Am I my stomach? My hips?
The body I was born with, is it not what you wanted?
If what I wear is comfortable, I am not a woman. If I shed the layers, I am a slut.
Though you’ve never seen my body, you still judge it and judge me for it. Why?
You make assumptions about people based on their size. We decide who they are. We decide what they’re worth.
If I wear more, if I wear less, who decides what that makes me? What that means?
Is my value based only on your perception?
Or is your opinion of me not my responsibility?