Útgefið: 1993 (3. útgáfa 2012)
Leikmenn: 3–6
Lengd: 30 mínútur
Tegund: Frásagnarspil
Once Upon a Time er kortaspil sem snýst um að segja sögu og eins og titillinn gefur til kynna þá er þemað dregið úr sígildum ævintýrum um riddara, prinsessur, galdrakarla og dreka. Þessi tegund af spilamennsku er vandmeðfarin og útgefin frásagnarspil afar fá. Once Upon a Time er langþekktast af þeim og hefur verið út gefið í þrígang.
Í kassanum eru tveir stokkar, söguspil og endaspil. Hver leikmaður fær átta söguspil með einhverjum persónum, hlutum, staðsetningum, atburðum eða lýsingum sem hann á að losa sig við. Það gerir hann með því að segja ævintýri og koma þeim hlutum sem hann dró úr bunkanum að í sögunni. Leikmenn fá aðeins eitt endaspil með sögulokum sem spila má út ef öll söguspilin eru horfin af hendi.
En spilið snýst ekki um að einn segi sögu og aðrir sitji og mæni á. Sögumaður getur misstigið sig, aðrir leikmenn stolið þræðinum og það sem algengast er … að hann gefist einfaldlega upp. Sagan gengur svo á milli manna og tekur alls kyns beygjur og sveigjur.
Það er hægara sagt en gert að semja ævintýri á staðnum og þegar hópur spinnur það saman er viðbúið að sagan verði ögn samhengislaus. Reglurnar eru frekar loðnar en aðrir leikmenn geta tekið í taumana ef sagan breytist í algjöra vitleysu. Ef einhver sögumaður myndi til dæmis segja frá Herra Tómati sem flygi um á dúfu og pönnusteikti ryksugupoka þá yrði hann einfaldlega stoppaður af (og sennilega ekki boðið að taka þátt aftur).
Ef leikmaður er nógu frjór í hugsun og heppinn með spil er möguleiki að hann klári hendina sína án þess að nokkur annar fái að taka til orðs. En það er nánast óheyrt. Þegar leikmaður á kannski þrjú spil eftir sem á stendur „mús“, „strönd“ og „ástafundur“ og endaspilið segir „Og vondi risinn féll í brunninn og dó“ er viðbúið að hann þurfi að gefa orðið frá sér tímabundið og reyna að komast inn í söguna seinna.
Once Upon a Time er spil þar sem mismunandi persónuleikar leikmanna koma bersýnilega í ljós. Sjálfumglatt fólk sem elskar að heyra rödd sína nýtur þess í botn að hafa orðið á meðan hlédrægara fólk getur lent í stökustu erfiðleikum og gefist fljótt upp. Þetta er ekki rétta spilið til að draga fram í hópi sem þekkist ekki vel því þá er viðbúið að feimni eyðileggi það. Í góðra vina hópi á þetta hins vegar vel við og afurðin getur orðið saga svo fyndin og skemmtileg að leikmenn langar helst að skrifa hana niður og gefa út á bók.
Líkt og í flestum vinsælum spilum hafa komið út fjölmargar viðbætur við Once Upon a Time. Það eru litlir bunkar sem auðveldlega er hægt að bæta inn í grunnspilið til að setja ákveðinn svip á söguna. Til dæmis dýrasögur, álfasögur og sæfarasögur.
