Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir, dómsmálaráðherra, boðar manneskjulegri nálgun ríkisins við fórnarlömb kynferðisbrota hér á landi, í aðsendri grein í Morgunblaðinu í dag. Hún nefnir að á undanförnum árum hafi komið fram alvarlegar ábendingar um að þolendur hafi veigrað sér við að kæra afbrotin þar sem þeir treysti ekki réttarvörslukerfinu:
„Slíkt er óboðlegt í íslensku réttarríki. Hér er um alvarlega brotalöm að ræða sem brýnt er að takast á við með ákveðnum og skilvirkum hætti. Þeir sem kæra kynferðisafbrot þurfa að vera þess fullvissir að tekið verði á málum þeirra af fagmennsku.“
Áslaug segir það eitt af helstu verkum ríkisstjórnarinnar að bæta úr þessu og bendir á að tillögur starfshóps um aðgerðir hafi verið kynntar í fyrra:
„Sú vinna hefur þegar leitt til mikilla bóta. Farið var í átak við að efla rannsóknir kynferðisbrota og hraða afgreiðslu þeirra. Það hefur meðal annars skilað sér í styttri málsmeðferðartíma, sem var alltof langur. Ég mun beita mér fyrir því að áherslur á landsvísu verði samræmdar með þeim hætti þannig að lögregluembættin í landinu séu í stakk búin til að sinna rannsókn og meðferð kynferðisbrota.“
Nefnir Áslaug einnig að ýmislegt hafi verið gert á liðnum árum til að styrkja stöðu brotaþola, verkefni á borð við Bjarkarhlíð, endurskoðun löggjafar, verið sé að ráða sálfræðing til lögreglu, unnið að endurmenntun hjá rannsakendum kynferðisbrota, og fjárframlög aukin til málaflokksins.
Áslaug segir kynferðismál flókin í eðli sínu, en hyggst breyta kerfinu þannig að það verði mannlegra í garð þolenda:
„Allir sem komið hafa með einum eða öðrum hætti að rannsóknum eða úrvinnslu kynferðisbrota vita að þau eru flókin úrlausnar. Það verður aldrei undan því vikið. Sönnunarbyrðin er oft erfið og við þurfum ávallt að gæta að grundvallarreglum réttarríkisins. Á sama tíma vinnum við markvisst að því að tryggja að réttarvörslukerfið taki vel utan um þolendur kynferðisafbrota og veiti þeim skjól á þeim erfiða kafla sem fylgir slíkum brotum. Það þarf að gera af fagmennsku og um leið af hlýju og tillitssemi. Í flestum tilvikum eru skjólstæðingar ríkisins tölur á blaði eða málsnúmer, en í þessum tilvikum er mikilvægt að líta á mannlega þáttinn og horfa til þess að annar aðili málsins er brotinn einstaklingur sem þarf á nauðsynlegri aðstoð að halda. Kerfið þarf að vera mannlegt og til þess fallið að veita brotaþolum skjól. Ég mun beita mér fyrir því að svo verði.“
