Sveinn R. Eyjólfsson, fyrrverandi blaðaútgefandi, gagnrýnir Dag B. Eggertsson borgarstjóra vegna tillögu meirihlutans til lausnar á heimatilbúnum húsnæðisvanda ungs fólks, í grein í Morgunblaðinu í dag.

Sveinn segir Dag hafa slegið öll met:

„Nú hafa Dag­ur og hjálp­arlið hans í borg­inni slegið öll met í niðurrifs­starf­semi sinni og er þó af nógu að taka. Nýj­ar til­lög­ur þeirra til lausn­ar á heima­til­bún­um hús­næðis­vanda unga fólks­ins hafa verið til­kynnt­ar. Byggja skal litla skúra á baklóðum húsa í borg­inni og inn­rétta eins marga bíl­skúra og hægt er, til íbúðar.“

Sveinn segir átakanlegt að gera sér grein fyrir því óefni sem í stefnir í húsnæðismálum þegar málum sé svo háttað:

„Nú skal unga fólk­inu komið fyr­ir í skúr­um og bíla­geymsl­um á baklóðum borg­ar­inn­ar, en stór­fyr­ir­tækj­um og bygg­inga­ver­tök­um af­hent­ar all­ar góðar bygg­ingalóðir miðborg­ar­inn­ar. Öll miðborg­in er orðin að einu stóru Skugga­sundi, þar sem aldrei sést til sól­ar og Reyk­vík­ing­ar geta hvorki séð hafið né Esj­una, fjall Reykja­vík­ur. Að sjálf­sögðu hef­ur eng­inn venju­leg­ur borg­ari efni á að kaupa íbúðir miðborg­ar­inn­ar sem eru til sölu á marg­földu verði.“

Eftirstríðsástandið endurvakið

„Nú­ver­andi borg­ar­stjóri ætl­ar sem sagt, með stuðningi full­trúa „Viðreisn­ar“ og „Pírata“ í borg­ar­stjórn, að fara þá leið að end­ur­vekja ástand eft­ir­stríðsár­anna í bú­setu­mál­um Reyk­vík­inga. Nú skulu sem flest­ir hljóta ör­lög „Guðrún­ar í skúrn­um“.

Sveinn vísar til Guðrúnar nokkurrar, ekkju með tvö börn, fyrir um 60-70 árum síðan, sem bjó í skúr í Rauðarárholtinu, en hún er Sveini minnisstæð fyrir bágbornar aðstæður sínar, sem hann segir nýja stefnu Dags B. Eggertssonar minna á:

„Hún var stór­mynd­ar­leg og reglu­söm kona, sem sá fyr­ir fjöl­skyld­unni með skúr­ing­um á kvöld­in í nokkr­um verzl­un­um í ná­grenn­inu. Það var úti­lokað að hún, sak­ir hús­næðis­skorts og fá­tækt­ar, gæti komið sér í betri aðstæður. En sem bet­ur fer ríkti þarna ráðdeild og reglu­semi. Þessi kona var alltaf kennd við skúr­inn sinn og kölluð „Guðrún í skúrn­um“ . Ná­grann­ar, þótt lítt hefðu af­lögu sjálf­ir, reyndu oft að færa henni og börn­un­um lít­il­ræði. Börn „Guðrún­ar í skúrn­um“ voru dug­leg og vel gerð og urðu bæði landsþekkt­ir vís­inda­menn í okk­ar þjóðfé­lagi. Ég er hrædd­ur um að þau sjái ekki kost­ina við þær fyr­ir­ætlan­ir Dags B. Eggerts­son­ar og fylgi­fiska hans að end­ur­vekja þetta ástand í hús­næðismál­um Reykja­vík­ur­borg­ar.“